Τροφικές Αλλεργίες

Τροφικές Αλλεργίες

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon1 min read
Spread the love

Οι τροφικές αλλεργίες απασχολούν έντονα τα τελευταία χρόνια την επιστημονική κοινότητα λόγω της δυσκολίας αντιμετώπισης τους σε σχέση με τις άλλες αλλεργίες και της έξαρσης που παρουσιάζουν. Η έξαρση αυτή είναι αποτέλεσμα τόσο της εισαγωγής νέων τροφών από διάφορες χώρες στο διαιτολόγιο μας, όσο και της επεξεργασίας που υφίστανται τα τρόφιμα σε βιομηχανική κλίμακα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα  το ερευνητικό ενδιαφέρον να εντείνεται τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο γύρω από αυτές  με σημείο εστίασης τη διάγνωση, την ταυτοποίηση  και την αντιμετώπιση τους.

Για να γίνει  όμως κατανοητή η έννοια της αλλεργίας πρέπει να αναφερθούν πρώτα ορισμένες πληροφορίες για το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου που είναι η ασπίδα μας απέναντι σε χιλιάδες παράγοντες που μπορούν να  προκαλέσουν προβλήματα στον οργανισμό μας. Με τη βοήθεια αυτού του συστήματος ο οργανισμός μας δύναται να αναγνωρίσει και να εξουδετερώσει τις  διάφορες ξένες ουσίες που εισέρχονται σε αυτόν και ονομάζονται αντιγόνα.

Διακρίνουμε δύο επίπεδα εκδήλωσης αντιδράσεων απέναντι στα αντιγόνα× τη μη ειδική ανοσολογική   αντίδραση που αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας και δεν εξαρτάται από την ειδική αναγνώριση του αντιγόνου, και την ειδική ανοσολογική αντίδραση. Οι κυριότεροι αντιπρόσωποι της μη ειδικής ανοσολογικής αντίδρασης είναι οι φυσικοί φραγμοί του σώματός μας, όπως το δέρμα και οι βλεννογόνοι, η λυσοζύμη (αντιμικροβιακή ουσία), τα φυσικά κύτταρα φονιάδες, όπως τα πολυμορφοπύρηνα κοκκιοκύτταρα (που δεσμεύουν τους εισβολείς και τους πέπτουν), δημιουργώντας έτσι μια αντίδραση που ονομάζεται φλεγμονή κτλ.

Η δεύτερη γραμμή άμυνας, δηλαδή η ειδική ανοσολογική αντίδραση, που αναλαμβάνει την πλήρη εξολόθρευσή των εισβολέων, περιλαμβάνει τα κύτταρα – βοηθούς και τα λεμφοκύτταρα (τα οποία λεμφοκύτταρα με τη σειρά τους διακρίνονται στα Β-λεμφοκύτταρα και στα Τ-λεμφοκύτταρα). Όταν ο οργανισμός ευαισθητοποιηθεί για  κάποιο αντιγόνο τα παραπάνω κύτταρα παράγουν ορισμένα αντισώματα, που ονομάζονται ανοσοσφαιρίνες, που συμμετέχουν στον όλο μηχανισμό ανάπτυξης της αλλεργικής αντίδρασης.

Τι είναι όμως οι τροφικές αλλεργίες;

Οι τροφικές αλλεργίες είναι οι αλλεργίες που προκαλούνται από τη λήψη κάποιας τροφής  με αποτέλεσμα την εμφάνιση συμπτωμάτων που υποδηλώνουν την αλλεργική ευαισθητοποίηση του οργανισμού. Η συμπτωματολογία επανεμφανίζεται κάθε φορά που το άτομο λάβει, ή τη συγκεκριμένη  τροφή ή την αλλεργιογόνα ουσία σε ικανή ποσότητα.

Για να εμφανιστεί μια τροφική αλλεργία  πρέπει ο οργανισμός να ευαισθητοποιηθεί με την κατάλληλη αλλεργιογόνα τροφή και να έχει την αντίστοιχη προδιάθεση. Οι παράγοντες που δημιουργούν προδιάθεση για την ανάπτυξη μιας τροφικής αλλεργίας είναι:

  1. Γενετικοί παράγοντες απέναντι σε ένα συγκεκριμένο αλλεργιογόνο
  2. Διατροφικές συνήθειες
  3. Μειωμένη ικανότητα άμυνας του βλεννογόνου του γαστρεντερικού
  4. Αυξημένη παραγωγή ανοσοσφαιρίνης του τύπου ΙgΕ από τον οργανισμό

Οι τροφικές αλλεργίες είναι αρκετά διαδεδομένες και πλήττουν το 7,5%-8% των παιδιών κάτω των 3 ετών, και το 2%-4% του γενικού πληθυσμού. Τα συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύουν την εκδήλωση μιας αλλεργικής αντίδρασης ποικίλουν και εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες. Μερικά από αυτά είναι η ατοπική δερματίτιδα, η κνίδωση, η  ρινίτιδα, το άσθμα, διάφορά αναπνευστικά και πεπτικά  προβλήματα, τα αγγειογενή οιδήματα αλλά και το αναφυλακτικό shock που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο.

Οι  διαφορετικές ερμηνείες που δίνονται καθημερινά από ιατρούς και ασθενείς για τις τροφικές αλλεργίες έκανε αδήριτη την ανάγκη παράθεσης ορισμένων ορισμών για τις ανεπιθύμητες αντιδράσεις που εμφανίζονται μετά από κατανάλωση διαφόρων τροφών ή πρόσθετων αυτών. Έτσι λοιπόν σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο για τις Αλλεργίες:

Ανεπιθύμητη αντίδραση σε κάποιο τρόφιμο ορίζεται κάθε κλινικά ανώμαλη αντίδραση μετά από κατανάλωση κάποιου τροφίμου ή πρόσθετου τροφών

Τροφική υπερευαισθησία είναι η τροφική αλλεργία όπως την ορίσαμε παραπάνω.

Τροφική αναφυλαξία είναι η κλασσική αντίδραση υπερευαισθησίας σε τρόφιμα ή πρόσθετα, που λαμβάνει χώρα με τη μεσολάβηση της ανοσοσφαιρίνης Ε και των χημικών μεσολαβητών που απελευθερώνονται.

Τροφική δυσανεξία είναι ένας γενικός όρος που περιγράφει την διαταραχή της φυσιολογίας του οργανισμού μετά την  κατανάλωση κάποιας τροφής ή πρόσθετου. Η αντίδραση αυτή δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι ανοσολογική και συνεπώς δεν μπορεί να καταταχτεί με σιγουριά στις τροφικές αλλεργίες.

Τροφική δηλητηρίαση είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να αποδοθεί η ανεπιθύμητη αντίδραση του οργανισμού μετά την κατανάλωση κάποιας τροφής ή πρόσθετου χωρίς την συμμετοχή ανοσολογικού μηχανισμού.

Υπάρχει τρόπος να διαπιστώσω αν είμαι αλλεργικός σε κάποια τρόφιμα ;

Η εμφάνιση αντιδράσεων όπως π.χ. εξανθημάτων μετά την κατανάλωση κάποιας τροφής είναι ο συνηθέστερος τρόπος για να διαπιστώσει κάποιος αν είναι αλλεργικός. Παρ΄ όλα αυτά  όμως έντονη είναι η ερευνητική δραστηριότητα γύρω από την εξεύρεση ενός τρόπου για να μπορεί κάποιος να μάθει αν είναι αλλεργικός και σε τι. Στόχος είναι η ανάπτυξη μιας μεθόδου για την αντιμετώπιση του φαινομένου των τροφικών αλλεργιών. Αλλά για να επιτευχθεί αυτό πρέπει πρώτα να είναι δυνατή η διάγνωση και η ταυτοποίηση τους.

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την ταυτοποίηση μιας αλλεργίας ή τον έλεγχο της αλλεργιογονικότητας μιας τροφής είναι διάφορες  δερματικές δοκιμασίες (οπού εισάγονται υποδόρια μέσω βελόνας ορισμένα τροφικά αλλεργιογόνα- ή τοποθετούνται αυτοκόλλητα-Patch test στο δέρμα), εργαστηριακές εξετάσεις και δοκιμασίες  (όπως το R.A.S.T.). Άλλη μια γνωστή μέθοδος που εφαρμόζουν οι γιατροί είναι η ελεγχόμενη πρόκληση, η  αφαίρεση δηλαδή των ύποπτων τροφών από το διαιτολόγιο του ασθενή και η ελεγχόμενη σταδιακή εισαγωγή τους (μίας-μίας) ώστε να εξακριβωθεί ποια είναι η ένοχη τροφή για την εμφάνιση της αλλεργικής αντίδρασης.

Τα πιο κοινά τροφικά αλλεργιογόνα εντοπίζονται σε τρόφιμα με υψηλό πρωτεϊνικό περιεχόμενο ειδικά στα φυτικής και θαλάσσιας προέλευσης. Παρ’όλο που ένα άτομο μπορεί να εκδηλώσει αλλεργία σε οποιοδήποτε τρόφιμα (πχ φρούτα, λαχανικά, κρέας) υπάρχουν κάποια τρόφιμα τα οποία ευθύνονται για το 90% όλων των τροφικών αλλεργικών αντιδράσεων , και είναι τα εξής:

  1. Γάλα (Όταν υπάρχει αλλεργία στο αγελαδινό γάλα θα πρέπει να αποφεύγονται τα εξής: γάλα, γάλα σε σκόνη, γάλα εβαπορέ, γάλα κατσίκας, ζαχαρούχο συμπυκνωμένο γάλα, κρέμα γάλακτος, γιαούρτι, ξινόγαλα, τυρί πχ παρμεζάνα, τσένταρ, ένταμ, γκούντα, μοτσαρέλα, φέτα, σοκολάτα γάλακτος, παγωτό, καραμέλα βουτύρου, ενισχυτικό γεύσης με βάση το βούτυρο, λίπος βουτύρου, έλαια βουτύρου)
  2. Αυγό (Όταν υπάρχει αλλεργία στο αυγό θα πρέπει να αποφεύγονται τα εξής:κρόκος αυγού, ασπράδι αυγού, αυγό σε σκόνη, υποκατάστατα αυγού, μαγιονέζα)
  3. Φιστίκια (Όταν υπάρχει αλλεργία στα φιστίκια θα πρέπει να αποφεύγονται τα εξής:φιστίκια, αλεύρι από φιστίκια, φυστικοβούτυρο, φυστικέλαιο, νιφάδες από φιστίκια, ανάμεικτοι ξηροί καρποί)
  4. Ξηροί καρποί (πχ καρύδια)
  5. Ψάρια
  6. Οστρακοειδή
  7. Σόγια (Όταν υπάρχει αλλεργία στη σόγια θα πρέπει να αποφεύγονται τα εξής: σπόροι σόγιας, φασόλια σόγιας, αλεύρι σόγιας, γάλα σόγιας, σογιέλαιο)
  8. Σιτάρι (Όταν υπάρχει αλλεργία στο σιτάρι θα πρέπει να αποφεύγονται τα εξής:σιτάρι, ψωμί από σιτάρι, πολύσπορο ψωμί, αλεύρι σιταριού, αλεύρι λευκό, ζυμαρικά, αλεύρι υψηλής πρωτεΐνης, φαρίνα, ανάμεικτα δημητριακά, εμπλουτισμένο αλεύρι, νιφάδες σιταριού, πολύσπορο αλεύρι, γλουτένη, σκόνη πρωτεΐνης σιταριού)

Επίσης ένα άλλο τρόφιμο που προκαλεί αλλεργίες είναι το καλαμπόκι. (Όταν υπάρχει αλλεργία στο καλαμπόκι τα τρόφιμα που θα πρέπει να αποφεύγονται είναι τα εξής:καλαμπόκι, καλαμποκάλευρο, καλαμποκέλαιο, μαργαρίνη από καλαμπόκι, ψωμί από καλαμπόκι, νιφάδες από καλαμπόκι, ανάμεικτα λαχανικά με καλαμπόκι, μαγιονέζα, ποπ κορν)

Τα τρόφιμα στα οποία οι ενήλικες και τα παιδιά αντιδρούν συνήθως είναι αυτά που καταναλώνουν πιο συχνά. Στους ενήλικες τα πιο κοινά τρόφιμα που προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις περιλαμβάνουν τα οστρακοειδή (όπως η γαρίδα, καραβίδα, αστακό και καβούρια), τα φιστίκια (ένα από τα κύρια τρόφιμα που προκαλεί σοβαρού βαθμού αναφυλαξία, ξαφνική πτώση της αρτηριακής πίεσης και ενδεχομένως θάνατο αν δεν θεραπευτεί σύντομα), τους ξηρούς καρπούς (πχ τα καρύδια), τα ψάρια και τα αυγά.

Στα παιδιά η κατάσταση είναι διαφορετική. Εδώ τα πιο κοινά τρόφιμα είναι τα αυγά, το γάλα και τα φιστίκια. Οι  ενήλικες συνήθως διατηρούν την τροφική αλλεργία εφ’ όρου ζωής ενώ τα παιδιά μερικές φορές την ξεπερνούν. Τα παιδιά τείνουν περισσότερο να ξεπερνούν αλλεργίες που προκαλούνται από γάλα ή σόγια, παρά αλλεργίες από φιστίκια, ψάρι ή γαρίδα.

Πιο συγκεκριμένα κατά τη βρεφική ηλικία εκδηλώνεται τροφική αλλεργία στο αγελαδινό γάλα. Σε ποσοστό που αγγίζει το 2,5% στα πρώτα 3 έτη της ζωής το 53% των βρεφών εκδήλωναν συμπτώματα εμετού και διάρροιας μέσα σε 45 λεπτά έως 20 ώρες από την κατανάλωση του γάλακτος. Το 27% των βρεφών παρουσίαζαν εξανθήματα και αγγειοοίδημα σε χρονικό διάστημα 5 λεπτών ενώ ένα 20% από τα βρέφη εκδήλωναν έκλεμα, βρογχίτιδα και διάρροια μια μέρα μετά την πρόσληψη του αλλεργιογόνου.

Επίσης στα βρέφη μπορεί να προκληθεί σύνδρομο εντεροκολίτιδας (οφειλόμενο από την πρωτεΐνη) και γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ως εκδήλωση αλλεργικής αντίδρασης σε βρέφη με αλλεργία στο αγελαδινό γάλα). Η αλλεργία στο αγελαδινό γάλα στα βρέφη αναπτύσσεται σε μερικές ημέρες έως λίγους μήνες από τη γέννηση και συνήθως συνυπάρχει οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών. Ωστόσο το 85-90% των βρεφών με αλλεργία στο αγελαδινό γάλα παρουσιάζουν ανοχή σ’αυτό μετά τα τρία έτη της ζωής τους.

Κατά την παιδική ηλικία τα συμπτώματα της τροφικής αλλεργίας στα παιδιά ποικίλουν και περιλαμβάνουν συνηθέστερα ρινίτιδα, έκλεμα, αγγειοοίδημα, εμετό, μειωμένη αύξηση βάρους, κοιλιακό άλγος και δυσαπορρόφηση. Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται από το γαστρεντερικό σύστημα εξαλείφονται έως τα 3 πρώτα έτη της ζωής του παιδιού. Η αλλεργία στην πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος αποτελεί την πιο κοινή μορφή δυσανεξίας στα παιδιά και συνοδεύεται από έντονα γαστρεντερικά συμπτώματα (Στα μικρά παιδιά η χρόνια δυσκοιλιότητα ενδεχομένως αποτελεί σύμπτωμα της αλλεργίας στο αγελαδινό γάλα)

Τι μπορούν να προκαλέσουν οι τροφικές αλλεργίες;

Τα συμπτώματα ύστερα από την αλλεργική ευαισθητοποίηση του οργανισμού από κάποια τροφή ή πρόσθετο, μπορεί να ποικίλουν. Ενδεικτικά αναφέρουμε την κλινική εικόνα μερικών από τις σημαντικότερες αντιδράσεις:

Αναφυλαξία μπορεί να εκδηλωθεί από όλα σχεδόν τα συστήματα ενώ κατά κύριο λόγο προσβάλλονται το δέρμα, η γαστρεντερική οδός  το καρδιαγγειακό σύστημα κ.τ.λ. Οι αρχικές αντιδράσεις εκδηλώσεις συνίσταται σε κνησμό, κνίδωση, αγγειοοίδημα ενώ μερικές φορές προστίθενται σε αυτά κοιλιακά άλγη, αρρυθμίες, βρογχόσπασμος κ.α. Τα τρόφιμα που εμπλέκονται συχνότερα με αναφυλακτικές αντιδράσεις είναι τα φιστίκια, οι ξηροί καρποί τα αυγά και τα θαλασσινά.

Αναφυλακτικό shock που είναι η σημαντικότερη μορφή αναφυλαξίας και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο. Συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι ζάλη, πτώση της πίεσης, βραχνάδα φωνής ερεθισμός στο στόμα και το λαιμό, κνησμός και εξανθήματα σε όλο το σώμα. Η ιατρική επέμβαση σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είναι άμεση.

Κνίδωση/ Αγγειογενές οίδημα όπου οι βλάβες εγκαθίστανται αιφνιδίως και είναι παροδικές. Εμφανίζονται ανεξάρτητα ή σε συνδυασμό με τα συμπτώματα της συστηματικής αναφυλαξίας που αναφέρθηκαν παραπάνω. Τρόφιμα όπως το ασπράδι του αυγού, οι φράουλες, τα θαλασσινά και το κρασί μπορεί να είναι υπεύθυνα για τα συμπτώματα αυτά.

Ατοπική δερματίτιδα όπου εμφανίζονται ερύθημα οίδημα και εκδορές. Οι βλάβες εντοπίζονται στο πρόσωπο, τα γόνατα και τους αγκώνες. Τα τρόφιμα που κυρίως είναι υπεύθυνα είναι τα αυγά, το γάλα, τα ψάρια και τα φιστίκια.

Γαστρεντερίτιδες αλλεργικής αιτιολογίας όπου εμφανίζονται συμπτώματα όπως ναυτία, κοιλιακό άλγος, εμετός, διάρροια. Υπεύθυνα κυρίως είναι τα θαλασσινά, το γάλα και οι ξηροί καρποί.

Πως μπορώ να προστατευθώ αν είμαι αλλεργικός;

Η απάντηση είναι απλή και συνίσταται στην χρήση μιας δίαιτας αποφυγής των τροφίμων εκείνων που δημιουργούν το πρόβλημα Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με ένα προσεκτικό έλεγχο των ετικετών των τροφίμων. Για παράδειγμα αν κάποιος είναι αλλεργικός στο γάλα, πρέπει να αποφεύγει τρόφιμα που περιέχουν καζείνη, λακτόζη και γαλακτοαλβουμίνη (λευκωματίνη γάλακτος). Επίσης, μπορεί να γίνει αντικατάσταση της αλλεργιογόνου τροφής, με ειδικά υποαλλεργικά σκευάσματα (σκευάσματα υποαλλεργικού γάλακτος, σόγιας κ.α.).

Αξιοσημείωτο είναι το ότι ερευνάται η σχέση του θηλασμού και της ποιότητας του μητρικού γάλακτος, με την εμφάνιση τροφικής αλλεργίας. Το μητρικό γάλα παρέχει στο νεογνό περίπου 1g αντισωμάτων ανά ημέρα, ενάντια στους περισσότερους μικροοργανισμούς και τροφικά αντιγόνα.

Με την ηλικία μπορεί η κατάσταση να βελτιωθεί;

Μερικές φορές ναι. Πολλές φορές η αλλεργική αντίδραση ελαχιστοποιείται μετά την ηλικία των 5-6 ετών. Παρ’ όλα αυτά μερικές αλλεργίες είναι πιο επίμονες από τις άλλες.

Ποια φρούτα και λαχανικά ενοχοποιούνται κυρίως για τις αλλεργικές αντιδράσεις;

Τα φρούτα που ενοχοποιούνται περισσότερο είναι οι φράουλες, τα ακτινίδια, τα βερίκοκα, τα ροδάκινα, η μπανάνα, το δαμάσκηνο, και τα κεράσια. Από τα λαχανικά ως πλέον αλλεργιογόνα θεωρούνται οι τομάτες, το σπανάκι, ο μαϊντανός, καθώς και το σέλινο και οι πράσινες πιπεριές. Τα ωμά λαχανικά είναι πιο επικίνδυνα, γιατί πολλές φορές τα αλλεργιογόνα με το μαγείρεμα καταστρέφονται.

Ποια είναι τα θαλασσινά και τα ψάρια που ενέχονται τις περισσότερες φορές σε τροφικές αλλεργίες;

Τα θαλασσινά που εμπλέκονται κυρίως είναι τα καρκινοειδή και τα ασπόνδυλα. Τα καβούρια, τα μύδια, οι γαρίδες, και τα στρείδια είναι τα πλέον συνήθη (η αλλεργιογονικότητα των καρκινοειδών οφείλεται σε μια πολύ γνωστή πρωτεΐνη που απαντάται στο μυϊκό ιστό τους και θεωρείται παναλλεργιογόνο των ασπόνδυλων). Οι αλλεργίες μπορεί να εμφανίζονται από την κατανάλωση ενός συγκεκριμένου θαλασσινού, ή από την κατανάλωση συνδυασμού αυτών (τα καρκινοειδή ιδιαίτερα εμφανίζουν υψηλό ποσοστό διασταυρούμενης αλλεργιογονικότητας). Όσον αφορά τα ψάρια, αλλεργιογόνα μπορεί να βρίσκονται σε όλα τα είδη.

Είναι αλήθεια ότι οι ξηροί καρποί προκαλούν τις πιο επικίνδυνες αλλεργίες;

Πράγματι οι πλέον επικίνδυνες μορφές αλλεργίας είναι αυτές που αναπτύσσονται εξ’ αιτίας των ξηρών καρπών και κυρίως από την κατανάλωση φιστικιών, αμυγδάλων, φουντουκιών (με τις αλλεργικές αντιδράσεις στο φιστίκι να είναι ως επί το πλείστον αναφυλακτικές).

Τέλος, συνηθισμένες είναι οι αλλεργίες στο αυγό, το βοδινό κρέας και το αγελαδινό γάλα. Η αλλεργία στο αυγό εμφανίζεται σε παιδιά ταυτόχρονα με την πρώτη λήψη στερεάς τροφής (άλλωστε το αυγό είναι από τις πρώτες στέρεες τροφές που λαμβάνουν τα παιδιά), και εξαφανίζεται στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Τα πιο συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν αναφυλακτικές αντιδράσεις. Πιο συνηθισμένη όμως, από την αλλεργία στο αυγό είναι η αλλεργία στο αγελαδινό γάλα. Η τελευταία είναι μια πάθηση που ταλαιπωρεί πολλά βρέφη και γι’ αυτό αποτελεί σημείο έντονου ενδιαφέροντος για τους επιστήμονες. Η αλλεργία στο αγελαδινό γάλα εμφανίζεται κυρίως κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής του βρέφους και σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων το φαινόμενο είναι χρονικά περιορισμένο και δεν διαιωνίζεται. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι τοπικά εκζέματα, διάρροια, εμετοί και πόνοι στην κοιλιά.

Μπορεί κάποιος που δεν έπαθε ποτέ τροφική αλλεργία να πάθει ξαφνικά από ένα τρόφιμο που τρώει για πρώτη φορά, ή από ένα τρόφιμο που έχει ξαναφάει;

Η απάντηση είναι εν μέρει καταφατική. Δηλαδή κάποιος μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα τροφικής αλλεργίας απέναντι σε μια τροφή, αλλά όχι την πρώτη φορά που θα την καταναλώσει. Θα εμφανίσει την δεύτερη, ή την τρίτη φορά που θα καταναλώσει τη συγκεκριμένη τροφή. Πρέπει να αναφέρουμε ότι η αύξηση των περιπτώσεων των τροφικών αλλεργιών οφείλεται κυρίως στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και του εμπορίου, που είχε ως αποτέλεσμα την εισαγωγή χιλιάδων νέων τροφών στο διαιτολόγιό μας, με τις οποίες ο οργανισμός μας δεν ήταν εξοικειωμένος για πολλά χρόνια.

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts