5 λάθη που μπορεί κάποιος να κάνει στη δίαιτα του και να αποτύχει

5 λάθη που μπορεί κάποιος να κάνει στη δίαιτα του και να αποτύχει

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon1 min read
Spread the love

Για πολλούς η δίαιτα είναι ένας Γολγοθάς. Για άλλους, μια πορεία μαρτυρίου. Άλλοι πάλι με την πλούσια εμπειρία που έχουν αποκομίσει από πολλές προσπάθειες απλά κάνουν μια ακόμα “βόλτα”. Όλοι όμως είναι εκτεθειμένοι στην πιθανότητα του λάθους που μπορεί να ακυρώσει αλλά ακόμα και να ανατρέψει τη προσπάθεια. Τα πιο συχνά λάθη είναι τα παρακάτω:

Η αμέλεια τήρησης καταγραφής ιστορικού λήψης τροφής.

Όσο μεγάλο βοήθημα μπορεί να είναι η τήρησή του στην προσπάθεια απώλειας τόσο πιο μεγάλο λάθος μπορεί να είναι η αποφυγή ή η αμέλεια συμπλήρωσής του. Τα δεδομένα που δείχνουν ότι παίζει σημαντικό ενισχυτικό ρόλο στη προσπάθεια διαχείρισης του σωματικού βάρους είναι πολλά και σημαντικά. Είναι η καθημερινή φωνή της συνείδησης, ο ημερήσιος απολογισμός, το μέτρο που καθορίζει πόσο πιστοί είμαστε στη προσπάθειά μας αλλά και ο άξονας πάνω στον οποίο πρέπει να βαδίσουμε για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η αλήθεια είναι ότι μετά από μερικές εβδομάδες προσπάθειας η καταγραφή μπορεί αν είναι κουραστική και η τήρηση ενός ημερολογίου να γίνεται μηχανικά και χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Όμως αυτό εύκολα μπορεί αν οδηγήσει σε μια ακόμα μεγαλύτερη χαλάρωση που σύντομα θα οδηγήσει σε ένα γενικευμένο εκτροχιασμό από το πρόγραμμα. Θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι ένας από τους βασικούς θεμέλιους λίθους της προσπάθειας να διαχειριστούμε το σωματικό μας βάρος (όχι μόνο στη φάση της απώλειας αλλά και στην προσπάθεια διατήρησης του σε κάποια πλαίσια) είναι και η ύπαρξη προγράμματος διατροφής. Που μας ορίζει τη συχνότητα λήψης τροφής και βάζει σε ένα λογικό πλαίσιο την συχνότητα κατανάλωσης της, επιτρέποντας μας να αποφεύγουμε την κακοτοπιά των λίγων και μεγάλων γευμάτων.

Ακόμα χειρότερη περίπτωση είναι η μη τήρηση του ημερολογίου καταγραφής λήψης τροφής από ενοχές και τύψεις που μπορεί να νοιώθει κάποιος επειδή παραβίασε το πρόγραμμα διατροφής. Μια τέτοια ενοχική συμπεριφορά συχνά είναι συνδεδεμένη με διατροφική διαταραχή και εμποδίζει την κατά μέτωπο αντιμετώπιση του ουσιαστικού προβλήματος. Το να κρύβει κανείς το πρόβλημα (μη καταγράφοντας το) κάτω από το χαλί δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να διαιωνίζει μια ήδη προβληματική κατάσταση και να αποφεύγει την επίλυση του ουσιαστικού προβλήματος.

Οι αυθαίρετες και χωρίς πρόγραμμα αντικαταστάσεις τροφών.

Είναι δεδομένο ότι μέσα στα πλαίσια ενός προγράμματος διατροφής κάποιες τροποποιήσεις, συμβατές με τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε, μπορούν να γίνουν. Όμως πολλές φορές οι αντικαταστάσεις αυτές απέχουν σημαντικά από τη λογική του προγράμματος διατροφής.
Το να αντικαταστήσεις την μπανάνα που δεν έχεις με ένα μήλο δεν είναι άτι τραγικό. Το να πεις όμως ότι αντί για γιαούρτι βάζεις ένα παστέλι ή ένα κομμάτι κέικ κάπου τα πράγματα αρχίζουν να ξεφεύγουν. Ακόμα πιο σοβαρά γίνονται τα πράγματα όταν αυτές οι “αθώες” αντικαταστάσεις επεκτείνονται σε όλο το πρόγραμμα της διατροφής και μάλιστα χωρίς να υπάρχει καταγραφή ιστορικού έτσι ώστε να μπορεί συστηματικά να τις παρακολουθήσει. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν πάντα το ίδιο. Ένα ατελείωτο μπέρδεμα χωρίς αρχή και τέλος.

Μερικές φορές η ρίζα του κακού βρίσκεται στο ότι δεν υπάρχει σωστή τήρηση του προγράμματος διατροφής. Γεύματα που παραλείπονται μερικές φορές είναι το άλλοθι για λογικά άλματα κατανάλωσης τροφών. “Αφού δεν έφαγα πρωϊνό, μπορώ να φάω αυτό, οι ίδιες θερμίδες είναι πάνω κάτω.” Μόνο που το ζητούμενο δεν είναι μόνο οι θερμίδες αλλά και αυτή η παράλειψη γεύματος συχνά καταλήγει σε μεγαλύτερη (ποσοτικά) κατανάλωση φαγητού. Το οποίο με τη σειρά του σαν ντόμινο θα συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα κομμάτια της ημέρας. Αν μάλιστα κυριαρχήσει αυτή η αντίληψη τότε τα φρούτα όλης της ημέρας μπορεί να μετατραπούν σε κάποιο γλυκό ή το βραδινό γεύμα να μεταμορφωθεί σε μία πλούσια σε θερμίδες λιχουδιά.

Ακόμα χειρότερα γίνονται τα πράγματα όταν αυτές οι αντικαταστάσεις είναι αποτέλεσμα παρεμβάσεων τρίτων (δείτε παρακάτω) που μεταφέρουν λανθασμένες πληροφορίες ή αναπαραγάγουν αστικούς μύθους και ιδεοληψίες που επωάζονται στο ίντερνετ.

Όταν ακούς τους πάντες και τα πάντα για το τι πρέπει να κάνεις στη δίαιτά σου.

Η αλήθεια έχει ειπωθεί πολλές φορές. Η σχέση πελάτη διαιτολόγου, είναι μία σχέση καθοδήγησης και εμπιστοσύνης που εδραιώνεται και από τις δυο πλευρές με το πέρασμα του χρόνου. Όμως πολλές φορές η επιθυμία για απώλεια βάρους και η αναζήτηση μιας γρήγορης και δραστικής λύσης οδηγεί πολλούς στο να είναι ανοικτοί σε κάθε ψευδή πληροφορία ή εμπειρική σύσταση από τον οποιοδήποτε. Πληροφορία όμως που τις πιο πολλές φορές δεν έχει κάποια επιστημονική βάση και συχνά ακυρώνει (εν μέρει) το πρόγραμμα.

Το βασικό πρόβλημα που πολλές φορές κάποιοι αδυνατούν να κατανοήσουν είναι ότι ένα πρόγραμμα διατροφής είναι μια καθαρά προσωπική σύσταση υλοποίησης οδηγιών. Έχει σχεδιαστεί με βάση τα προσωπικά δεδομένα και χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου και με στόχο να καλύψει απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά ενός συγκεκριμένου ατόμου με συγκεκριμένα κλινικά χαρακτηριστικά. Ναι σε γενικές περιπτώσεις όπου απευθυνόμαστε σε ένα υγιή φυσιολογικό οργανισμό, υπάρχουν διατροφικά σχήματα και συστάσεις που μπορούν να σταθούν σαν γενικές οδηγίες. Όμως όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες και απαιτήσεις.

Και το βασικότερο, αυτοί που δίνουν και τις πληροφορίες δεν είναι ειδικοί ή διαιτολόγοι. Μεταφέρουν αυτά που διάβασαν ή τους είπαν άλλοι. Και η μεταφορά και αναπαραγωγή αυτών των πληροφοριών μπορεί να ξεκινά από λάθος πηγή ή να θυμίζει χαλασμένο τηλέφωνο. Στο κάτω κάτω της γραφής σε διαιτολόγο πηγαίνετε, σε ειδικό. Αγνοήστε την (παρα)πληροφόρηση τρίτων που μπορεί να αγγίζει και τα όρια του γραφικού. Μια γρήγορη ματιά σε ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι αρκετή να σας δείξει τι απίθανη παραπληροφόρηση υπάρχει ή πόσος παραλογισμός κρύβεται στυς ισχυρισμούς τους.

Η εμμονή με το νούμερο που δείχνει η ζυγαριά.

Σαφέστατα η ζυγαριά και η ένδειξή της είναι το πιο απτό αποτέλεσμα που μπορεί να έχει κάποιος για να εκτιμήσει σε τι κατάσταση βρίσκεται ο οργανισμός του ή την πορεία προόδου του. Φυσικά υπάρχει και η αίσθηση της βελτίωσης από τα ρούχα που γίνονται πιο άνετα, από το ανέβασμα στις σκάλες που δεν προκαλεί πια λαχάνιασμα και από πολλά πολλά μικρά πράγματα της καθημερινότητας που δείχνουν κάθε θετική επίδραση της σωστής διατροφής.

Όμως το πρόβλημα δεν λύνεται μέσα από αυτά. Ή για την ακρίβεια δεν λύνεται ΜΟΝΟ με αυτά. Για να προστεθεί επιπλέον σωματικό βάρος, πολλές φορές, το πρόβλημα βρίσκεται στο λανθασμένο χειρισμό της τροφής και στις λάθος σχέσεις που αναπτύσσουμε με αυτή. Και αυτό είναι κάτι που ξεπερνά πέντε γραμμές χαρτί και είναι καθαρά μια προσωπική υπόθεση και προσπάθεια.

Όταν λοιπόν πρωταρχικός στόχος γίνεται η βελτίωση μιας μέτρησης και όχι το ξεπέρασμα όλων των αιτιών που οδηγούν στην αύξηση του βάρους, τότε μοιραία κάποιος μπορεί να ανακαλύψει το κλαδί και να χάσει ολόκληρο το δάσος. Να εστιάσει αποκλειστικά στη διαφορά της ζυγαριάς και συσχετίσει την συνέχεια ή την διακοπή της προσπάθειας του από μια (όχι πάντα αξιόπιστη) ένδειξη.

Όμως τίποτα δεν θα αλλάξει πραγματικά, ακόμα και αν εμφανιστεί η επιθυμητή ένδειξη, γιατί απλά δεν θα έχει θεραπευτεί το αίτιο αλλά απλά θα έχει αντιμετωπιστεί το σύμπτωμα. Και το πιθανότερο, αν όχι σίγουρο, η καθυστερημένη έλευση του επιθυμητού αριθμητικού αποτελέσματος, να θρέψει και να γιγαντώσει το σπόρο της δυσαρέσκειας και αμφισβήτησης που αργά και σταθερά θα οδηγήσει στην εγκατάλειψη.

Η απομόνωση από όλους κατά την διάρκεια της δίαιτας.

Ναι είπαμε ότι η δίαιτα είναι μια προσωπική υπόθεση. Αλλά όχι τόσο προσωπική ώστε αυτός που την κάνει να απομονώνεται από όλους για να αποφύγει παρατυπίες και λάθη. Το φαγητό είναι συνυφασμένο με τη κοινωνική μας ζωή και το συναντάμε σε πολλές στιγμές μας, σε χαρές και λύπες. Μέσα από τη διαδικασία διαχείρισης του σωματικού βάρους προσπαθούμε να μάθουμε να λειτουργούμε σε διαφορετικές καταστάσεις, να κάνουμε σωστές επιλογές ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες μας (όχι απαραίτητα σωματικές) αλλά και να διορθώνουμε τα όποια λάθη και παραλείψεις μας. Μέσα από ένα πρόγραμμα διατροφής κάποιος μπορεί να οργανώσει και ρυθμίσει και αυτή τη παράμετρο, του φαγητού με άλλους.

Η απομόνωση πολλές φορές έχει τα αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα. Η μοναξιά και η μοναχική ζωή είναι πολλές φορές αίτιο υπερφαγικών επεισοδίων. Το φαγητό μετατρέπεται σε συντροφιά και ο φαύλος κύκλος δίαιτα – απομόνωση- φαγητό δεν έχει τελειωμό.

Υπάρχουν ακόμα αρκετά λάθη που κάποιος μπορεί να κάνει στην προσπάθεια του να χάσει κιλά. Σε κάθε περίπτωση η αξία βρίσκεται στο να αναπτύξει την ικανότητα να τα αναγνωρίζει και να προχωράει σε κινήσεις διόρθωσης. Γιατί σε κάθε περίπτωση σε κάθε αντικείμενο και επίπεδο της ανθρώπινης δραστηριότητας, μαθαίνουμε από τα λάθη μας και από τις εμπειρίες που συλλέγουμε από αυτά.

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts