0 Comments
Υπάρχουν μέρες που νομίζω ότι ο κόσμος τρελάθηκε. Ότι έχει χάσει τα λογικά του και ότι οι έννοιες μέτρο και λογική έχουν διαγραφεί από το λεξιλόγιό μας.
Δεν είναι οι ειδήσεις στα τηλεοπτικά κανάλια, ούτε οι αναρτήσεις στα διάφορα blogs sites που με τρομάζουν. Όλα αυτά εδώ και 6-7 χρόνια, τα χρόνια της κρίσης, τα έχω συνηθίσει και έχω αναπτύξει (όπως και οι πιο πολλοί) φίλτρα και τα προσπερνώ. Αυτό που πραγματικά με σοκάρει είναι η άκριτη αποδοχή από τους ανθρώπους, απόψεων και ισχυρισμών για θέματα υγείας και επιστήμης που πραγματικά δεν έχουν τη παραμικρή απόδειξη και βάση. Τα αποδέχονται απλά γιατί έτσι είναι.
Στο γραφείο μου έρχονται άνθρωποι που έχουν υποβάλει τον εαυτό τους σε “εναλλακτικές θεραπείες” που πραγματικά ξεπερνούν κάθε λογική και κάθε μέτρο. Έχω διαβάσει “διαγνώσεις” και “συμβουλές υγείας” που σε κανονικές συνθήκες σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια από τα γέλια και που όταν βλέπεις ποιος την εφάρμοσε και τι πρόβλημα του προκάλεσε, αλλά το κυριότερο πόσο του κόστισε, νιώθεις την πίεσή σου να καταρρίπτει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο.
Τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους και γυρνάνε την πλάτη στη επιστήμη, στη λογική, στη πραγματικότητα; Τι είναι αυτό που τους κάνει να πιστεύουν ότι το φάρμακο τους είναι ένα μπουκαλάκι νερό με ανύπαρκτη δραστική ουσία; Τι είναι αυτό που τους οδηγεί στη πόρτα του κάθε απίθανου “θεραπευτή” χωρίς τίτλο, χωρίς σπουδές, χωρίς πτυχίο; Πως μπορούν τόσο εύκολα να αποδέχονται θεωρίες συνωμοσίας και πλουτισμό εταιριών ή προσώπων ή να ενστερνίζονται λίβελλους κατά κατηγοριών επαγγελματιών, σε βάρος της υγείας τους, την ώρα που πληρώνουν πολλαπλάσια σε κάποιον που δεν έχει καν πτυχίο ή ειδικότητα και απλά πουλάει όμορφα λόγια και έξυπνες ατάκες.
Πως είναι δυνατόν να πείθουν τον εαυτό τους ότι η γλουτένη και η λακτόζη τους κάνει κακό, όταν τόσα χρόνια τα καταναλώνουν ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ απολύτως πρόβλημα. Πως είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι το Α ή το Β “θεραπευτικό” τρόφιμο θα τους κάνει καλά απλά γιατί είναι “πατενταρισμένο” από την “Ιπποκράτειο” διατροφή ή είναι εγκεκριμένο από άγνωστους φορείς και ινστιτούτα.
Πως μπορούν να δέχονται σαν αυταπόδεικτη αλήθεια και νομοτελειακό δεδομένο οτιδήποτε λέγεται στο όνομα του Ιπποκράτη και του όποιου αρχαίου ιστορικού προσώπου, αγνοώντας το γεγονός ότι η επιστήμη από τότε έχει κάνει τεράστια άλματα; Γιατί αν ο Ιπποκράτης διέθετε τις γνώσεις και τα μέσα που κατέχουμε σήμερα, είναι πολύ πιθανό να ακολουθούσε τις πρακτικές της σύγχρονης ιατρικής μιας και θα μπορούσε να εφαρμόσει πράγματα που τότε δεν είχε καν την δυνατότητα να κάνει ή να σκεφτεί.
Πως είναι δυνατόν την εποχή της πληροφορίας άτομα με πρόσβαση επιστημονικές βιβλιοθήκες να θεωρούν έγκυρη πηγή ενημέρωσης τα βίντεο του youtube και να κλείνουν τα μάτια στην επιστημονική βιβλιογραφία;
Το τραγικό είναι ότι η κάθε απόπειρα αντίλογου, συναντάει το φράγμα της συνομοσιολογίας, της καχυποψίας και της κατηγορίας της απώλειας πλουτισμού και εύκολου εισοδήματος. Και είναι τραγικό να βλέπεις, να διαβάζεις, να συζητάς με ανθρώπους που δηλώνουν αποφασισμένοι να μην εμβολιάσουν τα παιδιά τους για να φύγουν από την παγίδα των φαρμακευτικών. Άνθρωποι που δεν έχουν δει πως είναι η ιλαρά γιατί απλά είναι εμβολιασμένοι οι ίδιοι ενάντια στη ιλαρά και για αυτό γλυτώνουν και τα παιδιά τους.
Και μόνο όταν έρθει η ώρα της απογοήτευσης, της πλήρους εφαρμογής του “δεν ήξερα δεν ρώταγα” τότε μόνο αναζητούν την λύση στα, δεδομένα, αυξημένα προβλήματα που έχουν.
Αν δεν υπάρξει τότε κάποια άλλη πιο “εναλλακτική”, πιο αντισυμβατική, πιο αντι-συστημική μέθοδος “θεραπείας”.
