0 Comments
Κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Γυρνάνε όλη την Ελλάδα. Δίνουν διαλέξεις. Κηρύττουν την Αλήθεια και την Πραγματική Επιστήμη. Καταρρίπτουν την επιστημονική γνώση. Αποκαλύπτουν τα σκοτεινά σχέδια του συστήματος. Κάνουν τα πάντα για να σώσουν τα παιδιά μας από τις επιβουλές των κακών κυβερνήσεων. Και πάνω από όλα είναι ΣΩΤΗΡΕΣ!!
Αν διαβάσει κανείς το βιογραφικό τους θα διαπιστώσει ότι είναι πλούσιο σε εκπαιδεύσεις, τίτλους, διπλώματα. Η εργασιακή τους εμπειρία ξεπερνά κάθε φαντασία και κανείς νομίζει ότι οι άνθρωποι αυτοί, δεν κοιμούνται ποτέ. Μόνο που κάτι λείπει. Κάτι βασικό και ουσιαστικό. ΟΝΟΜΑΤΑ.
Ναι ΟΝΟΜΑΤΑ ιδρυμάτων. Ξέρετε αυτά που δίνουν τα πτυχία και στα οποία γίνονται τα μεταπτυχιακά. Πτυχία που κάποιοι διαθέτουν με το κιλό και τα διαλαλούν δεξιά και αριστερά για να αποδείξουν ότι είναι γνώστες, ΜΥΣΤΕΣ της επιστήμης, κάτοχοι της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Διαβάζω το βιογραφικό ενός λαμπρού επιστήμονα, το βρίσκει κανείς αναδημοσιευμένο σε εκατοντάδες σημεία, blogs, sites, portal κλπ. Μακροσκελές και επιβλητικό. Να όμως που δεν λέει ούτε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα. Μια κάποια Ιατρική Σχολή αναφέρει αλλά Πανεπιστήμιο γιοκ. Η ταπεινότητά μου ΔΕΝ ξέρει κάποια σχολή ξεκάρφωτη μόνη της στον αέρα. Ξέρω ότι όλες υπάγονται σε ευρύτερα σύνολα (Πανεπιστήμια λέγονται) και αυτά έχουν τις Σχολές. Πότε μπήκε, πότε τελείωσε δεν αναφέρει. Εδώ δεν αναφέρει το ΠΟΥ εκεί θα κολλήσουμε τώρα;
Ακολουθεί ποταμός μεταπτυχιακών σπουδών, αγνώστου τόπου, σχολής και το κυριότερο ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ! Μα καλά να κάνεις τόσο κόπο, να γράφεις ποτάμια άρθρων, να γεμίζεις το σύμπαν με δημοσιεύσεις και να μην παρουσιάζεις ούτε ΕΝΑ επιστημονικό άρθρο, ούτε ΜΙΑ εργασία που να σε καταξίωσε σαν επιστήμονα; Εδώ κάτι βρωμάει. Η δεν υπάρχει εργασία ή έχουμε να κάνουμε με το φαινόμενο της μετριοφροσύνης που όμως και αυτό πάλι δεν στέκει γιατί όσο μετριόφρων και να είσαι κάπου θα έπρεπε να είναι δημοσιευμένο το πόνημα. Σε κάποιο επιστημονικό site / portal /περιοδικό / κατάλογο επιστημονικών άρθρων; Κάπου βρε αδερφέ.
Η τέχνη της παραπλάνησης, γιατί για τέχνη πρόκειται, περιλαμβάνει και την μαγική συγγραφή άρθρων που καταπιάνονται με τα πάντα. Το περιεχόμενο ξεπερνάει το τίτλο και ο ποταμός των πληροφοριών μέσα από το γραπτό καλύπτει ότι μπορεί να φανταστεί ο νους. Φυσικά βιβλιογραφία δεν υπάρχει, η παράθεση συγκεκριμένων στοιχείων και αποτελεσμάτων που να αποδεικνύουν τα λεγόμενα είναι ανύπαρκτη. Η τεκμηρίωση απλά βασίζεται στην διηγηματική ικανότητα του συγγραφέα που μέσα από την γλαφυρότητα του λόγου και την μετακίνηση από θέμα σε θέμα «σηκώνει σκόνη» και κανείς ξεχνάει τι πραγματεύεται (ή θα έπρεπε να πραγματεύεται) το άρθρο.
Η ουσία δεν είναι στο περιεχόμενο, αλλά στο τέλος με όμορφα κα γλυκά λογάκια ο συγγραφέας διηγηματογράφος ποιητής επιστήμονας, δημιουργεί μία απατηλή αίσθηση ασφάλειας, ένα όμορφο και ζεστό ροζ συννεφάκι πάνω στο οποίο μπορεί να ακουμπήσει ο αναγνώστης τις ανασφάλειες του. Μπορεί να αισθανθεί τη ζεστασιά και την θαλπωρή των όμορφων λέξεων που μπορεί να μην έχουν νόημα αλλά παράγουν συναίσθημα και αυτό αρκεί.
Βλέπετε οι «επιστήμονες» αυτοί είναι φτιαγμένοι να αμφισβητούν με λόγια και όχι με στοιχεία, κάθε τι που έχει τεκμηριωθεί σε ένα εργαστήριο ή σε μία μεγάλη επιδημιολογική έρευνα. Και φυσικά όσοι τολμούν να τους αντιμετωπίσουν στο πεδίο της επιστήμης, με τα δεδομένα και τα μέσα της, με τους όρους του επιστημονικού διαλόγου, είναι σκοτεινά υποκείμενα του άγνωστου, που άλλο σκοπό δεν έχουν από το να συνωμοτούν εναντίον τους και να εξ υφαίνουν σχέδια ακύρωσης και αποσιώπησης της μίας (μη επιστημονικής) «αλήθειας» τους.
Μπορούμε να πούμε πολλά. Μπορούμε να πούμε περισσότερα. Μόνο που πλέον θα τα πούμε εκεί που πρέπει.
