0 Comments
Είναι ευκαιρία να μάθουμε πόσο πολύτιμος είναι ο μητρικός θηλασμός, μιας και διανύουμε μία εβδομάδα αφιερωμένη σε αυτόν.
Ο μητρικός θηλασμός αποτελεί μια επαρκή διατροφή κατά την βρεφική ηλικία και τη πρώιμη παιδική ηλικία και είναι απαραίτητος για την εξασφάλιση της ανάπτυξης και της υγείας και την πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων των παιδιών. Γενικότερα μια φτωχή διατροφή αυξάνει τον κίνδυνο ασθένειας και είναι υπεύθυνη, άμεσα ή έμμεσα, για το ένα τρίτο των εκτιμώμενων 9,5 εκατομμυρίων θανάτων που σημειώθηκαν το 2006 σε παιδιά κάτω των 5 ετών. Μια ακατάλληλη διατροφή μπορεί επίσης να οδηγήσει στην παιδική παχυσαρκία που είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα δημόσιας υγείας σε πολλές χώρες.
Τα πρώιμα διατροφικά ελλείμματα επίσης συνδέονται με τη μακροπρόθεσμη βλάβη στην ανάπτυξη και την υγεία.
Ο υποσιτισμός κατά τη διάρκεια των πρώτων 2 ετών της ζωής οδηγεί στο να γίνει ο ενήλικας αρκετά εκατοστά πιο κοντός από το πιθανό ύψος. Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι ενήλικες που υποσιτίζονται στην πρώτη παιδική ηλικία έχουν μειωμένες πνευματικές επιδόσεις. Μπορεί επίσης να έχουν μειωμένη ικανότητα για σωματική εργασία. Εάν οι γυναίκες ήταν υποσιτισμένες ως παιδιά, η αναπαραγωγική τους ικανότητα επηρεάζεται και τα βρέφη τους μπορεί να έχουν μικρότερο βάρος γέννησης. Οι συνολικές λειτουργικές συνέπειες του υποσιτισμού είναι τεράστιες.
Τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής παρέχουν ένα κρίσιμο παράθυρο της ευκαιρίας να εξασφαλιστεί η κατάλληλη ανάπτυξη των παιδιών και η ανάπτυξη μέσω της βέλτιστης διατροφής.
Με βάση την απόδειξη της αποτελεσματικότητάς των παρεμβάσεων, επιτυγχάνοντας παγκόσμια κάλυψη βέλτιστου θηλασμού θα μπορούσε να αποτραπεί το 13% των θανάτων που συμβαίνουν σε παιδιά κάτω των 5 ετών παγκοσμίως, και με κατάλληλες πρακτικές χορήγησης συμπληρωματικής τροφής θα μπορούσε να μειωθεί περαιτέρω κατά 6% θνησιμότητα κάτω των 5 ετών.
Το 2002, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η UNICEF υιοθέτησαν την Παγκόσμια Στρατηγική για τη σίτιση βρεφών και μικρών παιδιών.
Η στρατηγική αναπτύχθηκε για να αναζωογονηθεί η παγκόσμια προσοχή στον αντίκτυπο των πρακτικών διατροφής σχετικά με τη διατροφική κατάσταση, την ανάπτυξη, την υγεία και την επιβίωση των βρεφών και των νέων παιδιών.
Οι παγκόσμιες συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της UNICEF για τη βέλτιστη διατροφή για βρέφη, όπως ορίζεται στην Παγκόσμια Στρατηγική είναι:
- Αποκλειστικός μητρικός θηλασμός για 6 μήνες (180 ημέρες)
- Συμπληρωματική σίτιση επαρκής θρεπτικά και ασφαλής, ξεκινώντας από την ηλικία των 6 μηνών με συνέχιση του θηλασμού έως 2 ετών ή περισσότερο.
Ο αποκλειστικός θηλασμός σημαίνει ότι το βρέφος λαμβάνει μόνο το μητρικό γάλα από τη μητέρα του ή από μια γυναίκα τροφό ή αντλημένο μητρικό γάλα και κανένα άλλο υγρό ή στερεό, ούτε καν νερό, εκτός από διάλυμα χορηγούμενο από το στόμα επανυδάτωσης, σταγόνες ή σιρόπια που αποτελούνται από βιταμίνες, συμπληρώματα μετάλλων ή φάρμακα.
Η συμπληρωματική σίτιση είναι η διαδικασία που ξεκινά όταν μόνο το μητρικό γάλα δεν επαρκεί πλέον για να καλύψει τις διατροφικές απαιτήσεις των βρεφών και συνεπώς άλλα τρόφιμα και υγρά είναι απαραίτητα μαζί με το μητρικό γάλα ». Το επιθυμητό εύρος για τη συμπληρωματική διατροφή είναι γενικά σε ηλικία 6 έως 23 μηνών, παρόλο που ο θηλασμός μπορεί να συνεχιστεί για περισσότερα από δύο χρόνια.
Οι συστάσεις αυτές μπορούν να προσαρμοστούν αναλόγως στις ανάγκες των βρεφών και των μικρών παιδιών κατ ‘εξαίρεση δύσκολων συνθηκών, όπως σε πρόωρα βρέφη ή βρέφη με χαμηλό βάρους γέννησης, σοβαρά υποσιτισμένα παιδιά και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ειδικές συστάσεις ισχύουν για τα βρέφη που γεννήθηκαν από μητέρες μολυσμένες με HIV.
Αποδείξεις των συνιστώμενων διατροφικών πρακτικών όσον αφορά τον θηλασμό
Ο μητρικός θηλασμός προσδίδει βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα οφέλη τόσο για το παιδί όσο και για τη μητέρα, βοηθώντας στην προστασία των παιδιών από μια ποικιλία οξέων και χρόνιων διαταραχών. Τα μακροπρόθεσμα μειονεκτήματα του μη θηλασμού αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο σημαντικά. Οι μελέτες από αναπτυσσόμενες χώρες δείχνουν ότι τα βρέφη που δεν θηλάζουν είναι 6 έως 10 φορές πιο πιθανό να πεθάνουν κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους σε σχέση με βρέφη που θηλάζουν. Η διάρροια και η πνευμονία είναι πιο συχνή και πιο σοβαρή σε παιδιά που τρέφονται με έτοιμο γάλα και υπεύθυνες για πολλούς από αυτούς τους θανάτους. Άλλες οξείες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένης της μέσης ωτίτιδας, τη μηνιγγίτιδα (από Haemophilus influenzae) και τη λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος είναι λιγότερο συχνές και λιγότερο σοβαρές σε βρέφη που θηλάζουν.
Τα παιδιά που τρέφονται τεχνητά έχουν αυξημένο κίνδυνο μακροχρόνιας ασθένειας με μια ανοσολογική βάση, συμπεριλαμβανομένου του άσθματος και άλλες ατοπικών καταστάσεων, του διαβήτη τύπου 1, της κοιλιοκάκης, της ελκώδης κολίτιδας και της νόσο του Crohn. Η τεχνητή σίτιση συνδέεται επίσης με μεγαλύτερο κίνδυνο παιδικής λευχαιμίας. Αρκετές μελέτες δείχνουν ότι η παχυσαρκία σε μεταγενέστερη παιδική ηλικία και στην εφηβεία είναι λιγότερο συχνή στα παιδιά που θηλάζουν. Ένα αυξανόμενο σύνολο στοιχείων συνδέουν την τεχνητή σίτιση με κινδύνους για την καρδιαγγειακή υγεία, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης πίεσης του αίματος, τις αλλαγές στα επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα και την αθηροσκλήρωση στην μετέπειτα ενηλικίωση. Όσον αφορά τη νοημοσύνη, μια μετα-ανάλυση 20 μελετών έδειξε μια μέση γνωστική απόδοση 3,2 βαθμούς υψηλότερα μεταξύ των παιδιών που θήλαζαν σε σύγκριση με εκείνους που λαμβαναν φαγητό. Αυξημένη διάρκεια του θηλασμού έχει συσχετιστεί με μεγαλύτερη νοημοσύνη στο τέλος της παιδικής ηλικίας και την ενηλικίωση , η οποία μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του ατόμου να συμβάλλουν στην κοινωνία.
Για τη μητέρα, ο θηλασμός έχει τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα οφέλη. Ο κίνδυνος αιμορραγίας μετά τον τοκετό μπορεί να μειωθεί αμέσως με τον μητρικό θηλασμό μετά την παράδοση και υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία ότι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών είναι μικρότερος στις γυναίκες που θηλάζουν.
Αποκλειστικός μητρικός θηλασμός για 6 μήνες
Τα πλεονεκτήματα του αποκλειστικού μητρικού θηλασμού σε σύγκριση με το μερικό θηλασμό αναγνωρίστηκαν το 1984, όταν μια ανασκόπηση των διαθέσιμων μελετών διαπίστωσε ότι ο ο κίνδυνος του θανάτου από τη διάρροια των μερικώς θηλαζόντων βρεφών 0-6 μηνών ήταν 8,6 φορές μεγαλύτερος σε σχέση με των κίνδυνο των βρεφών που θήλαζαν αποκλειστικά. Για εκείνα που δεν έλαβαν καθόλου μητρικό γάλα, ο κίνδυνος ήταν 25 φορές μεγαλύτερος από εκείνα που ήταν αποκλειστικά θηλάζοντα. Ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός για 6 μήνες βρέθηκε ότι μειώνει τον κίνδυνο διάρροιας και της αναπνευστικής νόσου συγκριτικά με τον αποκλειστικό θηλασμό για 3 και 4 μήνες αντίστοιχα.
Εάν η τεχνική του μητρικού θηλασμού είναι ικανοποιητική, ο αποκλειστικός θηλασμός για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής καλύπτει τις ενεργειακές και θρεπτικές ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των βρεφών. Δεν χρειάζονται άλλα τρόφιμα ή υγρά. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι τα υγιή βρέφη δεν χρειάζονται επιπλέον νερό κατά τη διάρκεια των πρώτων 6 μηνών αν είναι αποκλειστικά θηλάζοντα, ακόμη και σε ένα ζεστό κλίμα. Το ίδιο το γάλα είναι το 88% νερό και είναι αρκετό για να ικανοποιήσει τη δίψα του μωρού. Τα επιπλέον υγρά θα μεταθέσουν την αναζήτηση του βρέφους για μητρικό γάλα και δεν αυξάνουν τη συνολική πρόσληψη. Ωστόσο, το νερό και τα τσάι χορηγούνται συνήθως σε βρέφη, συχνά ξεκινώντας από την πρώτη εβδομάδα της ζωής. Αυτή η πρακτική έχει συσχετιστεί με διπλάσιο αυξημένο κίνδυνο διάρροιας.
Για τη μητέρα, ο αποκλειστικός θηλασμός μπορεί να καθυστερήσει την επιστροφή της γονιμότητας και να επιταχύνει την επιστροφή στο βάρος πριν από την εγκυμοσύνη. Μητέρες που θηλάζουν αποκλειστικά και συχνά έχουν λιγότερο από 2% κίνδυνο να μείνουν έγκυος τους πρώτους 6 μήνες μετά τον τοκετό, υπό την προϋπόθεση ότι εξακολουθούν να εμφανίζουν αμηνόρροια.
Πηγή
Infant and young child feeding, Model Chapter for textbooks for medical students and allied health professionals, WHO, σελ 3-5
