Ναι ή όχι στην cheat day;

Ναι ή όχι στην cheat day;

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon1 min read
Spread the love

Η συζήτηση για την cheat day είναι μεγάλη! Ας δούμε τι ισχύει τελικά.

Πώς δημιουργήθηκε ο όρος “cheat day”? Στην εποχή μας, όλοι λίγο ή πολύ προσέχουμε την «διατροφή» μας. Κάποιες φορές όμως, συνήθως, κυρίως όταν αυτή η « διατροφή» γίνεται «πιεστική», υπάρχει η έντονη επιθυμία να «κλέψουμε» (τον εαυτό μας). Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η λεγόμενη «cheat day» ή αλλιώς τα λεγόμενα «cheat meals».

Στο πλαίσιο ενός προγράμματος διατροφής το «σπάσιμο» της δίαιτας περιλαμβάνει την παροχή στον διαιτώμενο «υπολογισμένης και προγραμματισμένης άδειας» για την προσωρινή διακοπή των αυστηρών κανόνων της διατροφής.

Η πράξη αυτή βασίζεται στην θεωρία της ανταμοιβής και θεωρείται ότι επιτρέποντας στον εαυτό μας σύντομες περιόδους «επιείκειας», θα είστε πιο πιθανό να επιμείνουμε στην διατροφή που μας συνταγογραφείται κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου.

Πολλοί θα πουν ότι χρειάζονται τέτοιου είδους «αφορμές» για παραπάνω ή/ και διαφορετικό φαγητό για να «αντέξουν» την «διατροφή» τους. Πολλοί θα ισχυριστούν ότι ένα ή δυο «ξέφρενα» γεύματα δεν επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα στην ζυγαριά και κάποιοι μάλιστα θα ισχυριστούν η πρακτική αυτή «αυξάνει» και τον μεταβολισμό τους.

Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί και μετά από ένα μεγάλο γεύμα δε φαίνεται να αυξάνεται σημαντικά ο μεταβολισμός σε βαθμό που να μπορεί να εξισορροπήσει την αυξημένη πρόσληψη των θερμίδων του γεύματος. Αντίστοιχα, δεν έχει επιβεβαιωθεί ότι τα cheat meals είναι ένας τρόπος εξισορρόπησης των επιπέδων λεπτίνης, τα οποία διαταράσσονται με τις δίαιτες χαμηλών θερμίδων.

Αντιθέτως, η πρόσληψη υπερβολικής ποσότητας ενέργειας κυρίως με την μορφή λιπαρών  μπορεί να επηρεάσει τον γλυκαιμικό έλεγχο και να μειώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε υγιείς ενήλικες. Ακόμα και μόνο μια ημέρα υπερκατανάλωσης μπορεί να μειώσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη υγιών ατόμων φυσιολογικού βάρους σε ολόκληρο το σώμα κατά 28% ! [1]

Ας ξεκινήσουμε με το να ξεκαθαριστούμε ότι δεν υπάρχει κανένα κακό με το να φάμε  παραπάνω σε ένα γεύμα ή ακόμα και μια ολόκληρη ημέρα, ακόμα και όταν πρέπει να ελέγξουμε το βάρος μας. Το μόνο «κακό» που μπορεί να προκύψει από ένα μεγαλύτερο γεύμα, είναι οι ενοχές, οι τύψεις και το αίσθημα μη αποτελεσματικότητας, που μπορεί να πυροδοτήσουν υπερφαγικά επεισόδια και ακατάλληλες εκκαθαριστικές συμπεριφορές. Το να πρέπει να υποβάλλω το σώμα μου σε νηστεία και «μαραθώνιο» άσκησης για να δικαιούμαι να «απολαύσω» μια φορά την εβδομάδα ένα γεύμα με ζυμαρικά, μπέρκερ, πίτσα ή / και γλυκό, σίγουρα δεν αποτελεί μέρος της αυτοφροντίδας προς τον εαυτό μου.

Σε μια προσπάθεια να θρέψω τον εαυτό μου σωματικά και ψυχικά η τροφή, εκτός από «μάκρος», αποτελεί επίσης απόλαυση, διασκέδαση, συντροφικότητα, φροντίδα, αγάπη κτλ.. στην προσπάθεια βελτίωσης της σχέσης με την τροφή δεν θα πρέπει να υπάρχει ο διαχωρισμός σε «καλές» ή «κακές» τροφές. Αν όταν κάνουμε «διατροφή» νιώθουμε ότι έχουμε την ανάγκη να «απιστήσουμε» από το πρόγραμμα μας, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά με την «διατροφή» που κάνουμε και με την «εικόνα» που έχουμε σχηματίσει για την «διατροφή» που θεωρούμε ότι χρειαζόμαστε.

Σαφώς και η απώλεια βάρους εξαρτάται από το ισοζύγιο ενέργειας, καθώς αν θέλουμε να χάσουμε λίπος  θα πρέπει να καταναλώνουμε λιγότερες θερμίδες από ότι καίμε.

Ωστόσο, ακόμα και τροφές που παραδοσιακά θεωρούνται «παχυντικές» μπορούν να ενταχθούν σε ένα πρόγραμμα ελέγχου του βάρους, χωρίς να αφορίζονται από το διαιτολόγιο. Παράλληλα, ο διαιτώμενος θα πρέπει να εκπαιδευτεί σε αλλαγές τρόπου ζωής και στον έλεγχο των δύσκολων περιστάσεων, με τεχνικές και εφόδια που θα τον οδηγήσουν σε αντικατάσταση των παλαιών «παχυντικών» συνηθειών και δυσλειτουργικών συμπεριφορών και σκέψεων με νέες υγιεινές, που ταιριάζουν στην προσωπικότητα του και θα τον βοηθήσουν να κρατήσει μακριά τα περιττά κιλά.

Εν ολίγοις, η διαχείριση του σωματικού βάρους και οι αλλαγή στην σύνθεση του σώματος είναι πολύπλοκες διαδικασίες.

Δεν θα ανταποκριθούν όλοι οι διαιτώμενοι με τον ίδιο τρόπο στις ίδιες στρατηγικές και επομένως απαιτείται πάντα καθοδήγηση και εξατομίκευση από ειδικό πτυχιούχο διαιτολόγο διατροφολόγο. Το καλύτερο σχέδιο διατροφής είναι αυτό που μπορεί να φέρει τα ιδανικά αποτελέσματα αλλά και αυτό που μπορεί να διατηρηθεί από το εκάστοτε άνθρωπο μακροπρόθεσμα, δίχως αίσθημα καταπίεσης και περιορισμών.

Βιβλιογραφία:

  1. Parry, Siôn, et al. “A single day of excessive dietary fat intake reduces whole-body insulin sensitivity: the metabolic consequence of binge eating.” Nutrients9.8 (2017): 818.

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts