0 Comments
Σε μια μετα-ανάλυση του 2014, εξετάστηκαν 69 διαφορετικά επιστημονικά άρθρα, που αντιπροσώπευαν 78 δείγματα και με απόλυτο αριθμό ατόμων 15.791 (!), διαπιστώθηκε ότι οι μισοί από τους γονείς είχαν υποτιμήσει το βάρος των παιδιών τους. Συγκεκριμένα, δεν μπόρεσαν να εκτιμήσουν ότι τα παιδιά τους θεωρούνταν υπέρβαρα ή και παχύσαρκα τη δεδομένη στιγμή της μελέτης.
Τα ευρήματα αυτά έρχεται να επιβεβαιώσει και μια έκθεση τους Εθνικού συστήματος της Αγγλίας (NHS), οποία εξετάζοντας το σωματικό βάρος των παιδιών στην Αγγλία το 2015, αποκαλύπτει ότι το 91 τοις εκατό των μητέρων και το 80 τοις εκατό των πατεράδων των υπέρβαρων παιδιών, θεωρούσαν ότι τα παιδιά τους βρίσκονταν σε φυσιολογικό βάρος. Όσον αφορά στα παχύσαρκα παιδιά, το 48 τοις εκατό των μητέρων και 43 τοις εκατό των πατεράδων αναφέρουν ότι τα παιδιά τους βρίσκονταν κοντά το σωστό βάρος.
Τι μας κάνει να αξιολογούμε τόσο λάθος το βάρος των παιδιών μας;
Οι μελέτες δείχνουν ότι:
1. Το πρόβλημα μπορεί να προέρχεται από τους γονείς οι οποίοι συχνά συγκρίνουν τα παιδιά τους με τα άλλα παιδιά που είναι υπέρβαρα. Οι φιλικές σχέσεις μεταξύ υπέρβαρων ατόμων, φαίνεται να ενισχύουν όχι μόνο την λανθασμένη αντίληψη αλλά παράλληλα να οδηγούν και σε σταδιακή αύξηση του βάρους με την πάροδο του χρόνου.
2. Τα υπέρβαρα παιδιά με υπέρβαρους φίλους ή παχύσαρκους συμμαθητές είναι λιγότερο πιθανό να συνειδητοποιήσουν ότι είναι οι ίδιοι υπέρβαροι.
3. Συχνά οι γονείς αξιολογούν αρκετά διαφορετικά την έννοια της παχυσαρκίας σε σχέση με αυτό που αξιολογούν οι παιδίατροι. Σε μελέτη του 2011, οι μητέρες των παιδιών που φλέρταραν με την παχυσαρκία, θεωρούσαν ότι τα παιδιά τους βρίσκονταν σε υγιές βάρος εφόσον η φυσική τους δραστηριότητα και η κοινωνική τους συμπεριφορά κυμαίνονταν σε φυσιολογικά πλαίσια και επίσης κατανάλωναν υγιεινά τρόφιμα.
4. Τέλος, συχνά υπάρχει απλώς άρνηση.
Πάντως η λύση δεν φαίνεται να είναι η κατά μέτωπο επίθεση. Σύμφωνα με τον ψυχολόγο του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, Έρικ Ρόμπινσον, τα παιδιά των οποίων οι γονείς τα χαρακτήριζαν σαν παχύσαρκα, φαίνεται να έχουν περισσότερες πιθανότητες να αυξήσουν το βάρος τους με την πάροδο των ετών.
Αυτό μπορεί εν μέρει να οφείλεται στο στίγμα που συνδέεται με την ταμπέλα «χοντρός» η οποία μπορεί να οδηγήσει σε επανάπαυση σε αυξημένο βάρος. Η αύξηση του βάρους μπορεί επίσης να είναι μια συνέπεια της εφαρμογής κακών διαιτητικών πρακτικών. Για παράδειγμα, η παράλειψη γευμάτων μπορεί να οδηγήσει σε τσιμπολόγημα ανθυγιεινών τροφίμων.
“Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η μακροπρόθεσμη υγεία των ανθρώπων που αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν ότι είναι «υπέρβαροι» θα είναι χειρότερη συγκριτικά με εκείνων που δεν αναγνωρίζουν ότι είναι υπέρβαροι,” λέει ο Robinson. “Ωστόσο, τα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι πιθανώς κάνετε λάθος.”
Πώς μπορούν λοιπόν οι γονείς να βοηθήσουν χωρίς να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις;
Σύμφωνα με μια μελέτη, οι έφηβοι ενθαρρύνονται να τρώνε πιο υγιεινά, αν εκπαιδευτούν ώστε να αναγνωρίζουν τα τρικ του μάρκετινγκ που παραπλανούν σχετικά με τα προβαλλόμενα τρόφιμα. Η επαναστατική φύση της εφηβείας φαίνεται να ενισχύει την αντίδρασή τους απέναντι στην παραπλάνηση του μάρκετινγκ.
Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να τους αναφέρετε ότι τα light προϊόντα δεν είναι τόσο αθώα και ίσως έχουν σαμποτάρει την προσπάθεια αρκετών για απώλεια βάρους. Σε πολλά το λίπος έχει αντικατασταθεί από ζάχαρη, αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποιος ήταν ο πραγματικός ένοχος από τα 2 αυτά συστατικά.
Φυσικά, οι γονείς θα πρέπει επίσης να δώσουν το καλό παράδειγμα και να παρέχουν στα παιδιά τους νόστιμα και υγιεινά τρόφιμα, καθοδηγώντας τα παράλληλα μακριά από το πρόχειρο φαγητό και τις κακές διατροφικές συνήθειες.
Πηγή: https://www.newscientist.com/article/2122537-why-we-are-so-bad-at-spotting-if-our-kids-are-overweight/? utm_medium=Social&utm_campaign=Echobox&utm_source=Facebook&utm_term=Autofee d&cmpid=SOC%7CNSNS%7C2017-Echobox#link_time=1488240593
Βιβλιογραφία:
http://pediatrics.aappublications.org/content/early/2014/01/28/peds.2013-2690
http://www.content.digital.nhs.uk/catalogue/PUB22610/HSE2015-Child-obe.pdf
http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMsa066082
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26403505
http://pediatrics.aappublications.org/content/107/5/1138?sso=1&sso_redirect_count=1&nfstatus=401&nftoken=00000000-0000-0000-0000-000000000000&nfstatusdescription=ERROR%3a+No+local+token
http://www.bmj.com/content/330/7481/23
http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0956797616682027
