Ανοσοποιητική Ενίσχυση στον εργασιακό χώρο.

Ανοσοποιητική Ενίσχυση στον εργασιακό χώρο.

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon1 min read
Spread the love

Πόσο σημαντική είναι η ανοσοποιητική ενίσχυση στον εργασιακό χώρο?

Αν υπήρχε η δυνατότητα να τεθεί ένας εργασιακός χώρος στο μικροσκόπιο ενός εργαστηρίου, τα ευρήματα θα κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η εργασία βλάπτει σοβαρά την υγεία και η ανοσοποιητική ενίσχυση είναι πολύ σημαντική.

Και αυτό, γιατί το περιβάλλον των εργαζομένων, το οποίο βάλλεται καθημερινά από επισκέψεις ανθρώπων, χειραψίες ή ένθερμους χαιρετισμούς είναι πολύ επιρρεπές σε καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν μολύνσεις ή να βλάψουν το ανοσοποιητικό σύστημα των ατόμων αυτών. Από την άλλη, ο μηχανισμός του στρες κινητοποιώντας τις ορμόνες των επινεφριδίων (κορτιζόλη και αδρεναλίνη ) σε μικρές δόσεις μπορεί να φέρει ένα θετικό αποτέλεσμα (παραγωγικό άγχος) όμως, σε συνεχείς δόσεις (χρόνιο στρες)  μπορεί να βλάψει τελικώς το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Έτσι, οι «εργαζόμενοι οργανισμοί» κινδυνεύουν από εξωτερικούς αλλά και ενδογενείς παράγοντες όπως οι  χιλιάδες παθογόνοι μικροοργανισμοί  που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα, όπως βακτήρια ή παράσιτα ιώσεων που ενδεχομένως κυκλοφορούν αλλά, και το εργασιακό άγχος και οι αυξημένοι ρυθμοί.

Γνωρίζοντας ότι το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένας άρτια εξοπλισμένος μηχανισμός με ένα αποτελεσματικό, εκτεταμένο και περίπλοκο αμυντικό σύστημα έναντι των ασθενειών, μπορούμε να βοηθήσουμε την καλύτερη λειτουργία του, η οποία επηρεάζεται αρνητικά κυρίως από τη γήρανση, τις ορμονικές διαταραχές, το άγχος και την κακή διατροφή.  Έρευνες έχουν δείξει ότι η σύσταση της διατροφής  παίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των ανοσολογικών αντιδράσεων. Πιο συγκεκριμένα έχει αποδειχτεί ότι η ενεργειακή πρόσληψη και ορισμένα θρεπτικά συστατικά επηρεάζουν άμεσα τους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού.

 

Ενεργειακή Πρόσληψη.

Ο υποσιτισμός λόγω  της ανεπαρκούς πρόσληψης ενέργειας αλλά και μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών  έχεις ως αποτέλεσμα την εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος καταστέλλοντας βασικές ανοσολογικές λειτουργίες που είναι απαραίτητες για την προστασία μας από ιώσεις. Άτομα τα οποία υποσιτίζονται είτε λόγω έλλειψης διαθεσιμότητας τροφής( σε αναπτυσσόμενες χώρες) είτε λόγω εξαντλητικών και υποθερμιδικών διαιτολογίων (λιγότερο από 1200 kcal/ μέρα) με σκοπό την γρήγορη απώλεια βάρους, είναι σαφώς πιο επιρρεπή και πιο εκτεθειμένα σε λοιμώξεις. Επομένως, η  ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος είναι ένας πολύ καλός λόγος για να αποφεύγουμε ακραίες  και επικίνδυνες για την υγεία δίαιτες. Από την άλλη πλευρά του νομίσματος όμως, φαίνεται πως και η υπερβολική πρόσληψη ενέργειας μπορεί να μειώσει τις αμυντικές ικανότητες του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμάει τις μολύνσεις. Η παχυσαρκία είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυξημένα ποσοστά μολυσματικών ασθενειών. Επιπλέον, ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι τα παχύσαρκα άτομα τείνουν να εμφανίζουν μεγαλύτερα ποσοστά στεφανιαίας καρδιακής νόσου, η οποία έχει συσχετιστεί με την υποβάθμιση των αμυντικών μηχανισμών του ανθρώπινου οργανισμού.

Λιπαρά

Το προσλαμβανόμενο  είδος και ποσότητα  των λιπαρών δια μέσου της διατροφής, φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις ανοσολογικές αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμού. Ερευνητές υποδεικνύουν ότι δίαιτες πλούσιες σε λίπη και κυρίως πλούσιες σε κορεσμένα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα , εξασθενούν τις ανοσοποιητικό σύστημα. Συγκεκριμένα υπερκατανάλωση κορεσμένων λιπαρών έχει βρεθεί από κλινικές μελέτες ότι καταστέλλουν την δράση των λεμφοκυττάρων οπού είναι τα κυριότερα κύτταρα που απαρτίζουν  το ανοσοβιολογικό σύστημα. Όσον αφορά τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, τα αποτελέσματα φαίνονται να είναι αντικρουόμενα καθώς είναι ελάχιστες οι έρευνες που έχουν γίνει σε ανθρώπους. Με τα έως τώρα υπάρχοντα ερευνητικά δεδομένα έχει βρεθεί ότι η υπερβολική κατανάλωση πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (κυρίως ω3 και ω6) επιδρά αρνητικά στις ανοσολογικές λειτουργίες. Αυτό όμως που φαίνεται να έχει σημασία είναι η σωστή ισορροπία των διαφορετικών λιπαρών οξέων(ω3/ω6).Επιπλέον μελέτες χρειάζονται για να διευκρινιστεί η δράση των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στο ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι κρίσιμο να σημειωθεί ότι σε καμία περίπτωση δεν συστήνεται η αποφυγή πολυακόρεστων λιπαρών οξέων από την διατροφή μας καθώς είναι πολλά τα ευεργετικά τους οφέλη στην υγεία.  Σε γενικές γραμμές, ελάττωση της περιεκτικότητας της διατροφής συνολικά σε λιπαρά και ειδικότερα σε κορεσμένα φαίνεται να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Βιταμίνες και Ιχνοστοιχεία

Ερευνητικά αποτελέσματα έχουν κατά καιρούς δείξει ότι ανεπάρκειες ορισμένων μικροθρεπτικών συστατικών μειώνουν τις ανοσολογικές αντιδράσεις.

Βιταμίνη Α

Η ανεπάρκεια της βιταμίνης Α είναι πολύ σπάνια σε τεχνολογικά αναπτυσσόμενες χώρες, όμως είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο σε πολλά μέρη του αναπτυσσόμενου κόσμου. Η βιταμίνη Α φαίνεται να παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ομαλή ανάπτυξη πολλών τύπων αιμ(ατ)οκυττάρων, περιλαμβανομένων και των λεμφοκυττάρων, επηρεάζοντας με αυτόν τον τρόπο την σωστή λειτουργία των αμυντικών μηχανισμών του οργανισμού.

 

Βιταμίνη E

Πολλές μελέτες υποδεικνύουν ότι η ανεπάρκεια  βιταμίνης Ε μπορεί να εξασθενίσει τις ανοσολογικές αντιδράσεις του ανθρώπινου οργανισμού, ειδικότερα αυτές των Β και Τ λεμφοκυττάρων. Ένα ασυνήθιστο γνώρισμα της βιταμίνης Ε είναι ότι από τα λίγα θρεπτικά συστατικά του οποίου η πρόσληψη πάνω από τα συνιστώμενα επίπεδα έχει αποδειχθεί να ενισχύει συγκεκριμένες πτυχές του ανοσοποιητικού συστήματος.

Βιταμίνη C

Η βιταμίνη C φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των φαγοκυττάρων(μια κατηγορία λευκών αιμοσφαιρίων). Η μη ομαλή λειτουργία αυτών κυττάρων έναντι των μολύνσεων είναι ένα φαινόμενο που συναντάται κυρίως στην ανεπάρκεια της βιταμίνης C. Επιπλέον, οι αντιοξειδωτικές βιταμίνες C και Ε φαίνεται να προστατεύουν τα κύτταρα από την καταστροφική οξειδωτική δράση των φλεγμονών που προκαλούνται από μόλυνση.

Ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος είναι ένα απαραίτητο ιχνοστοιχείο για την ανάπτυξη και την ακεραιότητα του ανοσοποιητικού συστήματος. Αποτελεί δομικό συστατικό πολλών κυττάρων που συμβάλουν στην σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος όπως ενζύμων, θυμοκυττάρων (κύτταρα του αδένα θυμού) και κυτοκινών (πρωτεϊνικά μόρια που επιδρούν στην αναπαραγωγή των ανοσοποιητικών κυττάρων). Ανεπάρκεια ψευδαργύρου έχει βρεθεί ότι αυξάνει την νοσηρότητα και θνησιμότητα κυρίως σε μεγάλες ηλικιακές ομάδες.

Συμπερασματικά, η υιοθέτηση μιας ισορροπημένης διατροφής που βασίζεται στο μεσογειακό πρότυπο διατροφής, η ένταξη προβιοτικών στο διαιτολόγιο μας και η διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους μπορεί να προάγει και να ενισχύσει την υγεία και σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Πηγές θρεπτικών συστατικών που προάγουν την υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος

Βιταμίνη Α Ψάρια ,αβγά ψαριών, έλαια ψαριών (μουρουνέλαιο) βούτυρο, γάλα, συκώτι και καρότο (σαν προβιταμίνη Α)
Ψευδάργυρος Δημητριακά, συκώτι, όσπρια, θαλασσινά, σπόροι σιταριού, μαγιά µπύρας, αυγά
Βιταμίνη C Φρούτα και λαχανικά, κυρίως φράουλες εσπεριδοειδή, ακτινίδια, κεράσια, µούρα, πεπόνι, ντομάτα, λάχανο, πράσινη πιπεριά, μπρόκολο
Βιταμίνη Α Ψάρια ,αβγά ψαριών, έλαια ψαριών (μουρουνέλαιο) βούτυρο, γάλα, συκώτι και καρότο (σαν προβιταμίνη Α)
Βιταμίνη Ε Πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, ρόκα) αμύγδαλα, καρύδια, φουντούκια και φυτικά έλαια (κυρίως ηλιέλαιο)
Σελήνιο Κρέας, συκώτι, θαλασσινά, αβοκάντο, ελιές, ξηροί καρποί, δημητριακά, σπόροι, φρούτα και λαχανικά που φυτρώνουν στο έδαφος
Καροτονοειδή Εσπεριδοειδή, πεπόνι, βερίκοκο, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, καρότο, ντομάτα και γλυκοπατάτα
Φλαβονοειδή Βατόμουρα, μήλα, κρεμμύδια, τσάι, κόκκινο κρασί, μαϊντανός, εσπεριδοειδή, σταφύλια και κεράσια

 

Βιβλιογραφία

  1. Beisel et al. Nutrition and Immune Function: Overview. Nutr. 126: 2611S-2615S, 1996.
  2. Marcos et al. Changes in the immune system are conditioned by nutrition. European Journal of Clinical Nutrition (2003) 57, Suppl 1, S66–S69.
  3. Chandra et al. Nutrition and the immune system: an introduction. Am J Clin Nutr I997;66:460S-3S.
  4. Nutrition and Immunity in Man. Concise Monographs. 1999
  5. Encyclopedia of Human Nutrition, Second Edition. Elsevier Academic Press 2005

 

 

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts