0 Comments
Τα σχολεία τελείωσαν, τα πιτσιρίκια εκτροχιάζονται μα οι ενήλικες δουλεύουν. Η παιδική εξοχή, ή αλλιώς κατασκήνωση, αποτελεί τη χρυσή τομή για γονείς και παιδιά.
Το παιδί διασκεδάζει, παίζει, ανακαλύπτει τον εαυτό του και κοινωνικοποιείται, ενώ ο γονέας γνωρίζει ότι το μικρό του είναι ασφαλές και περνάει το χρόνο του πολύ πιο όμορφα από ότι αν τον καρτερούσε στο σπίτι μέσα στο κατακαλόκαιρο. Μιλώντας ως πολλά χρόνια κατασκηνώτρια, ναι, η κατασκήνωση είναι ευλογία!
Αλλά μόλις βάλουμε στο νου τη διατροφή, τα ερωτήματα προκύπτουν, και είναι και απόλυτα λογικά. «Και τι θα γίνει με τη διατροφή του στην κατασκήνωση; Πως θα ξέρω ότι οι αρχές που με τόσο κόπο κατάφερα -ή ακόμα παλεύω- να του μεταδώσω θα τηρηθούν όταν θα είναι μόνο του, σε απόσταση αναπνοής από ένα κυλικείο για 3 ολόκληρες εβδομάδες; Και τι τα ταΐζουν σ’ αυτές τις κατασκηνώσεις; Μόλις μάθαμε να αγαπάμε τα μακαρόνια ολικής άλεσης και να τρώμε κόκκινες πιπεριές, θα τα διαλύσουμε όλα; Μήπως να μην πάει;»
Μιλώντας ως πολλά χρόνια κατασκηνώτρια, ναι, οπωσδήποτε να πάει. Η κατασκήνωση αποτελεί μια πρόκληση, μία περιπέτεια για τα παιδιά, ακόμα και στον τομέα της διατροφής. Υπάρχουν πειρασμοί, υπάρχουν και συνομήλικοι που δεν ενστερνίζονται την αγάπη για τις κόκκινες πιπεριές, μπορεί να μην υπάρχουν καν κόκκινες πιπεριές.
Αλλά το μικρό πιτσιρίκι εκτίθεται σε όλα αυτά και, ακόμα και να αλλάξει για λίγο τις συνήθειες που χτίστηκαν με κόπο μέσα στο σπίτι, αποκτά ερεθίσματα και κρίση ακόμα και ως προς την τροφή. Μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι ναι του έλειψε η άφθονη σαλάτα και κουράστηκε να τρώει μακαρόνια, ότι θα ήθελε δυο φρούτα παραπάνω και όχι κάθε μέρα γλυκό για απογευματινό. Μπορεί τη μέρα του επισκεπτηρίου ,που θα τρέξει στην αγκαλιά του μπαμπά και θα πάνε για ψαράκι στην ακροθαλασσιά, να πέσει με τα μούτρα στα βλίτα και να μη ζητήσει μακαρόνια με τυρί στην ψαροταβέρνα.
Είναι γεγονός, και αν το σκεφτούμε απόλυτα αναμενόμενο, πως σε μία κατασκήνωση η διατροφή δεν είναι ιδανική. Η ευθύνη για τη μαζική σίτιση παιδιών διαφορετικών ηλικιών, η ανάγκη να υπάρχει φαγητό ζεστό για όλους τη δεδομένη ώρα και σε ποσότητα ώστε κανένα παιδί να μη φύγει πεινασμένο από την τραπεζαρία, η ασφάλεια και υγιεινή, το κόστος της τροφής, οι αλλεργίες, οι προτιμήσεις των παιδιών και πολλοί άλλοι παράγοντες επηρεάζουν το μενού, το οποίο καλείται να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες παιδιών που τρέχουν, παίζουν και αθλούνται όλη μέρα.
Αν αναλογιστούμε το άγχος μίας μαμάς που περιμένει 3 φίλους του μικρού της μεσημέρι Παρασκευής να παίξουν και αναρωτιέται πόσο και τι να μαγειρέψει για να τα κρατήσει χορτάτα και ασφαλή μέχρι να επιστρέψουν στους γονείς τους, αυτό στην κατασκήνωση συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Και οι κατασκηνώσεις θέλουν παιδιά υγιή, με ενέργεια, ευτυχισμένα και ευχαριστημένα, που δεν κλαίνε μετά από ένα τηλεφώνημα στη μαμά και που δεν παραπονιούνται για τη ζωή στην κατασκήνωση.
Οι άνθρωποι που δίνουν αγάπη και φροντίδα, που είναι υπεύθυνοι για τα παιδιά αυτές τις 3 εβδομάδες, χαίρονται να τα βλέπουν να τρώνε, να είναι χαρούμενα και να συμμετέχουν σε δραστηριότητες με προθυμία και ευχαρίστηση. Και τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι με νέες εμπειρίες, φιλίες που κρατάνε, κατορθώματα και ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Γιατί έμαθαν να προσαρμόζονται, να αντιμετωπίζουν καταστάσεις, να βρίσκουν λύσεις μακριά από τους μεγάλους και να είναι υπεύθυνα και ανεξάρτητα. Με άλλα λόγια, σημαντικά εφόδια για τη ζωή.
Διατροφικές προκλήσεις για το μικρό μου στην κατασκήνωση
Δυσκοιλιότητα
Η αλλαγή του περιβάλλοντος, της διατροφής και της καθημερινότητας του παιδιού μπορεί να συντελέσει και σε αλλαγή της συχνότητας των κενώσεων. Πολλά παιδιά βιώνουν τέτοια δυσκολία στην κατασκήνωση και είναι σημαντικό να τους δώσουμε τις απαραίτητες συμβουλές για την πρόληψη και την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης.
- Κατανάλωση σαλάτας. Η περιεκτικότητα των λαχανικών σε διαιτητικές ίνες συμβάλει στην πρόληψη και αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας.
- Ενυδάτωση. Σε μια καθημερινότητα γεμάτη δραστηριότητες, τα παιδιά συμβαίνει να ξεχνούν να πίνουν αρκετό νερό για να καλύψει τις ανάγκες τους. Είναι σημαντική η υπενθύμιση της σημασίας της ενυδάτωσης από το γονέα ως συμβουλή πριν την κατασκήνωση.
- Κατανάλωση πρωινού. Το πρωινό γεύμα λειτουργεί σε πολλούς ως ερέθισμα του αντανακλαστικού της αφόδευσης. Ακόμα και τα παιδιά που δεν είναι φίλοι του πρωινού γεύματος στο σπίτι, θα βοηθηθούν από αυτή τη συνήθεια στην κατασκήνωση και μπορεί ακόμα και να τη διατηρήσουν.
- Μη αγνόηση της ανάγκης για αφόδευση. Είναι σημαντικό να τονίσουμε στα πιτσιρίκια να ακολουθούν την ανάγκη για τουαλέτα και να ζητούν χρόνο και διάλειμμα από τις δραστηριότητες χωρίς να ντρέπονται.
Κυλικείο
Ο τρόμος κάθε διατροφικά συνειδητοποιημένης μητέρας. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαιτήσουμε από ένα παιδί να φανεί ώριμο και προσεκτικό στις επιλογές του από το κυλικείο όταν αυτό αφορά τη ζωή χωρίς τους γονείς, σε μία κατασκήνωση όπου συναναστρέφεται με συνομηλίκους. Παρά το γεγονός αυτό, η συζήτηση και η καθοδήγηση του παιδιού για τις επιλογές από το κυλικείο που θα του δώσουν πραγματική ενέργεια, μπορεί να βοηθήσει. Η διαχείριση των χρημάτων που θα κρατά μαζί του το παιδί είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να μετριάσουμε τις υπερβολές στα συσκευασμένα προϊόντα του κυλικείου.
Φαγητά που δεν του αρέσουν
Όλα τα παιδιά έχουν προτιμήσεις και αποστροφές ως προς την τροφή, με την ηλικία να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις επιλογές τους. Είναι αναμενόμενο λοιπόν το μενού της κατασκήνωσης να περιλαμβάνει γεύματα που το παιδί δεν προτιμά ή ακόμα και που αποφεύγει. Μάλιστα, υπάρχει περίπτωση η πολιτική της κατασκήνωσης να μην προσφέρει εναλλακτικές λύσεις σε αυτές τις περιπτώσεις ώστε να διευρύνει τους γευστικούς ορίζοντες των παιδιών και να τα ωθήσει να δοκιμάσουν και να καταναλώσουν γεύματα όπως τα λαδερά ή τα όσπρια που δεν ανήκουν στις πρωταρχικές τους προτιμήσεις.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, και αν το ίδιο το παιδί δεν μπει από μόνο του στη σκέψη να δοκιμάσει, ο γονέας -όπως θα κάνει άλλωστε και ο ομαδάρχης- μπορεί να το συμβουλεύσει να καταναλώνει περισσότερη σαλάτα ή συνοδευτικό για να χορτάσει. Με τον τρόπο αυτό, η εμπειρία της κατασκήνωσης μπορεί να επηρεάσει θετικά την ποικιλία των τροφών που καταναλώνει ένα παιδί, καθώς μπορεί να επηρεαστεί από συνομηλίκους και να δοκιμάσει κάτι που στο σπίτι μπορεί να γινόταν αγώνας για να παρουσιαστεί στο πιάτο του. Μιλώντας ως πολλά χρόνια κατασκηνώτρια, σαν τις φακές τις κατασκήνωσης δεν έχει πουθενά!
Τροφικές αλλεργίες
Τα πιο συνήθη τροφικά αλλεργιογόνα είναι το αυγό, το γάλα, οι ξηροί καρποί, η σόγια, το σιτάρι, το ψάρι, τα θαλασσινά και το σουσάμι. Η κατασκήνωση θα πρέπει να γνωστοποιείται για τις τροφικές αλλεργίες που αφορούν τα παιδιά ώστε να παρέχουν τις κατάλληλες εναλλακτικές για όλους. Είναι αναγκαίο το παιδί να γνωρίζει και να υπερασπίζεται αυτό το δικαίωμα, σε περίπτωση αμέλειας από τρίτους, και να ζητάει το κατάλληλο για αυτό γεύμα προστατεύοντας τον εαυτό του.
Η κατασκήνωση είναι μια εμπειρία των παιδικών χρόνων ανεκτίμητης αξίας, που εξελίσσει και νουθετεί τα παιδιά, τα γεμίζει χαρά, εμπειρίες και νέες ανακαλύψεις. Η διατροφική αγωγή των παιδιών από τους γονείς τους είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που θα τα ωθήσει να χτίσουν ορθές διατροφικές συνήθειες για μια ζωή και είναι σημαντικό να καθοδηγούμε τα παιδιά να αγαπάνε την τροφή και το σώμα τους.
Ακόμα και αν η κατασκήνωση ξεφεύγει από το προστατευμένο περιβάλλον του σπιτιού και τον τελευταίο λόγο του γονέα για το αν θα καταναλώσει παγωτό ή αναψυκτικό, θα προσφέρει τόσα στο μικρό ανθρωπάκι που θα το βοηθήσουν να κατακτήσει το μέτρο, την κρίση και την ανεξαρτησία του σε ένα ακόμα επίπεδο. Το ιδανικό σενάριο της παρουσίας του διαιτολόγου στην κατασκήνωση ελπίζουμε να γίνει πραγματικότητα σύντομα, ώστε η διατροφή στην κατασκήνωση να πάρει τη βέλτιστή της μορφή.
