Επιβράδυνση του διαβήτη τύπου 1 – μπορεί να βοηθήσει η διατροφή;

Επιβράδυνση του διαβήτη τύπου 1 – μπορεί να βοηθήσει η διατροφή;

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon1 min read
Spread the love

H διατροφή έχει πολλάκις κατηγορηθεί για την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη.

Μπορεί ωστόσο η σχέση να μην έχει αποδειχθεί, παρά ταύτα πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με το ερώτημα αν η διατροφή μπορεί να προστατεύσει ή να καθυστερήσει την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1

Μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill προτείνει ότι διαφορετικά συστατικά διατροφής μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση της λειτουργίας των β-κυττάρων του παγκρέατος, σε νεοδιαγνωσμένα άτομα με διαβήτη τύπου 1.

Γιατί είναι σημαντικό να διατηρηθεί η λειτουργία των β- κυττάρων;

Έρευνες έδειξαν ότι άτομα με διαβήτη τύπου 1 που έχουν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις C-πεπτιδίου, επομένως τα β- κύτταρά τους διατηρούν κάποια λειτουργικότητα, έχουν λιγότερες μικροαγγειακές επιπλοκές. Το C-πεπτίδιο είναι ένα υποπροϊόν της παραγωγής ινσουλίνης που διασπάται στο μόριο της ινσουλίνης πριν απελευθερωθεί στην κυκλοφορία. Όσο περισσότερο C-πεπτίδιο έχει ένα άτομο, τόσο μεγαλύτερη είναι η παραγωγή ινσουλίνης και τόσο λιγότερη ανάγκη για επιπλέον ινσουλίνη που λαμβάνεται με ένεση. Πολλοί ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 έχουν κάποιο επίπεδο διατηρημένης λειτουργίας των β- κυττάρων κατά τη στιγμή της διάγνωσης, αλλά αυτό μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Ως εκ τούτου, παρόλο που η δίαιτα δεν αποτελεί την αιτία του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1, εάν αποδειχθεί ότι επηρεάζει την πορεία της νόσου από νωρίς, τότε η τροποποίηση της διατροφής μπορεί να είναι επωφελής.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2013 στο Diabetes Care, συμπεριέλαβε 1.316 άτομα ηλικίας κάτω των 20 ετών που διαγνώστηκαν με διαβήτη τους τελευταίους εννέα μήνες. Παρακολουθήθηκαν για περίπου 2 χρόνια.

Οι ερευνητές εξέτασαν την διάρκεια του θηλασμού και την ηλικία εισαγωγής στερεών τροφών. Επίσης, διερεύνησαν τα επίπεδα των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (DHA), της βιταμίνης D και της βιταμίνης Ε στο αίμα των συμμετεχόντων και συγκέντρωσαν πληροφορίες για την πρόσληψη αμινοξέων, λευκίνης και ολικής πρόσληψης υδατανθράκων. Συγκέντρωσαν επίσης πληροφορίες σχετικά με τη συνολική χρήση ινσουλίνης και το επίπεδο πλάσματος νηστείας του C-πεπτιδίου (FCP) από κάθε συμμετέχοντα και αξιολόγησαν τη διατροφική τους πρόσληψη με ερωτηματολόγιο ημι-ποσοτικής συχνότητας τροφής (FFQ).

Τα αποτελέσματα ήταν ενδιαφέροντα:

Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και η λευκίνη συσχετίστηκαν θετικά με υψηλότερα επίπεδα C-πεπτιδίου νηστείας μετά την διάγνωση. Η βιταμίνη D, από την άλλη πλευρά, απρόσμενα είχε την αντίθετη συσχέτιση. Τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης D συσχετίστηκαν με χαμηλότερα επίπεδα συγκεντρώσεων FCP κατά την διάγνωση και την παρακολούθηση. Ο θηλασμός και η εισαγωγή στερεών τροφών δεν φαίνεται να επηρεάζουν τα επίπεδα FCP.

Αυτή η παρατήρηση διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που κατανάλωναν μεγαλύτερες ποσότητες τροφίμων που περιέχουν ωμέγα-3 λιπαρά οξέα και λευκίνη είχαν περισσότερα αποθέματα C-πεπτιδίου και συνεπώς ικανότητα να παράγουν περισσότερη ινσουλίνη από εκείνους που κατανάλωναν λιγότερα.

Ωστόσο, η μελέτη δεν απέδειξε αναγκαστικά ότι μεγαλύτερες ποσότητες ωμέγα 3 και λευκίνης ήταν η αιτία των υψηλότερων επιπέδων C-πεπτιδίου. Το μόνο που αποδείχθηκε ήταν μια συσχέτιση, η οποία δεν αποδεικνύει την αιτιώδη συνάφεια.

Ωστόσο, δεδομένου ότι τα ωμέγα-3 είναι σημαντικά για ένα υγιές καρδιαγγειακό, ανοσοποιητικό και όχι μόνο, η πρόσληψη μεγαλύτερης ποσότητας μπορεί να φανεί ευεργετική. Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα απαντώνται κυρίως σε λιπαρά ψάρια μεγάλου ωκεανού όπως ο σολομός και το σκουμπρί.

Η λευκίνη από την άλλη πλευρά, είναι ένα αμινοξύ με αλυσίδα διακλαδώσεων που βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες σε κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα και στην σόγια, τα οποία μπορούν επίσης να υπάρχουν σε μια ισορροπημένη διατροφή.

Όσον αφορά την βιταμίνη D3, οι περισσότερες μελέτες δείχνουν θετική σχέση του γλυκαιμικού ελέγχου και μείωση της γλυκοζιωμένης αιμοσφαιρίνης και της χορήγηση της βιταμίνης, καθώς και στα επίπεδα βιταμίνης D3.

Βιβλιογραφία:

  1. Mayer-Davis EJ1, Dabelea D, Crandell JL, Crume T, D’Agostino RB Jr, Dolan L, King IB, Lawrence JM, Norris JM, Pihoker C, The N.Nutritional factors and preservation of C-peptide in youth with recently diagnosed type 1 diabetes: SEARCH Nutrition Ancillary Study.Diabetes Care. 2013 Jul;36(7):1842-50. doi: 10.2337/dc12-2084.
  2. Khalid S. Aljabri, Somoa A. Bokhari, and Murtadha J. KhanGlycemic changes after vitamin D supplementation in patients with type 1 diabetes mellitus and vitamin D deficiencyAnn Saudi Med. 2010 Nov-Dec; 30(6): 454–458.
  3. doi: 10.4103/0256-4947.72265
  4. PMCID: PMC2994161

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts