0 Comments
Το στρες μπορεί να αυξήσει την επιθυμία μας για να “τσιμπήσουμε” κάτι, ειδικά σε εμάς τις γυναίκες και πιο ειδικά για τροφές πλούσιες σε απλούς υδατάνθρακες και λίπος!
Όταν βιώνουμε στρεσογόνες καταστάσεις, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουμε διαταραγμένες διατροφικές στάσεις και συμπεριφορές. Μάλιστα, η εφηβεία είναι μια κρίσιμη περίοδος της ζωής για την σωματική και την ψυχολογική ανάπτυξη και το σωματικό βάρος και η ψυχολογική υγεία μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά από το στρες με σοβαρές επιπτώσεις στην ενήλικη ζωή. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι έφηβοι έχουν την τάση να αναπτύσσουν αρνητική εικόνα σώματος και διατροφικές διαταραχές, όταν βιώνουν υψηλά επίπεδα στρες.
Επίσης, ο αυστηρός έλεγχος της τροφής δεν βοηθά στην διαχείριση του στρες. Έχει παρατηρηθεί ότι κάτω από καθεστώς πίεσης- στρες, οι γυναίκες και όσοι ελέγχουν αυστηρά την διατροφή τους τελικά καταναλώνουν πολλές περισσότερες θερμίδες και λίπος, επιλέγοντας “κακά” τρόφιμα που συνήθως στερούνται, όπως σνακ και γλυκά.
Αντίθετα, οι άνδρες και όσοι τρώνε λιγότερο περιοριστικά παρουσιάζουν είτε μικρή διαφοροποίηση στην διατροφή τους ή ακόμα και μείωση στην πρόσληψη τροφής κάτω από συνθήκες πίεσης.
Η απόκριση στο χρόνιο στρες μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στην κατανάλωση τροφίμων.
Στους ανθρώπους, το άγχος επηρεάζει την κατανάλωση φαγητού με δύο διαφερετικούς τρόπους. Σε ένα ποσοστό 30% των ατόμων, το χρόνιο στρες μειώνει την πρόσληψη τροφής και επομένως τα άτομα αυτά χάνουν βάρους κατά τη διάρκεια ή μετά από περιόδους στρες. Ωστόσο, τα περισσότερα άτομα τείνουν να αυξάνουν την πρόσληψη τροφή κατά τη διάρκεια του στρες, αυξάνοντας το βάρος τους.
Δεδομένου, ότι οι άνθρωποι που ζουν σε Δυτικοποιημένες χώρες, ζουν σε ένα “εύγευστο περιβάλλον τροφίμων”, με μια αφθονία των θερμιδικά πυκνών τροφών, είναι λογικό ότι οι περισσότεροι άνθρωποι παραπονιούνται ότι τρώνε περισσότερο όταν αγχώνονται και όχι λιγότερο.
Η επιθυμία που προκαλείται για θερμιδικά πυκνά τρόφιμα είναι ανησυχητική υπό την αυξανόμενη τάση της επιδημίας της παχυσαρκίας. Το άτομο στρέφεται στο φαγητό για να να αισθανθεί καλύτερα απαντώντας σε μια αγχωτική κατάσταση. Επίσης, κατά τη διάρκεια των περιόδων χρόνιου στρες, οι άνθρωποι συχνά έχουν περιορισμένο χρόνο να ετοιμάσουν υγιεινές επιλογές τροφίμων και συνεπώς, έχουν την τάση να επιλέγουν το γρήγορο φαγητό, το οποίο είναι συνήθως πιο πλούσιο σε θερμίδες.
Η έρευνα δείχνει ότι τα υπέρβαρα άτομα έχουν την τάση να τρώνε περισσότερο όταν εκτίθεται σε χρόνιο στρες, από τα άτομα φυσιολογικού βάρους ή λιποβαρή άτομα. Φαίνεται ότι οι άνθρωποι οι οποίοι είναι υπό καθεστώς χρόνιου στρες, ανεξάρτητα από το αν τρώνε περισσότερο ή λιγότερο, έχουν την τάση να επιλέγουν περισσότερο εύγευστες τροφές που περιέχουν υψηλότερα επίπεδα λίπους ή/ και ζάχαρης.
Επιπλέον, το χρόνιο στρες συνδέεται με συναισθηματικές αλλαγές που μπορούν να περιλαμβάνουν αυξημένο άγχος, απάθεια και κατάθλιψη.
Κύριος ένοχος του χρόνιου στρες είναι οι αυξημένη καθημερινή έκκριση κορτιζόλης, η οποία διεγείρει την όρεξη, όταν ένα άτομο βιώνει χρόνιο στρες. Η κορτιζόλη, με τη βοήθεια των ελαφρώς αυξημένων επιπέδων ινσουλίνης, ενεργοποιεί την λιποπρωτεϊνική λιπάση, ένα ένζυμο το οποίο διευκολύνει την απόθεση λίπους, αναστέλλοντας τη διάσπαση των τριγλυκεριδίων και προωθώντας έτσι την αποθήκευση λίπους. Το χρόνιο στρες συμβάλλει σταθερά στην αύξηση της συσσώρευσης λίπους στον κορμό.
Η κεντρική σπλαχνική ή ενδοκοιλιακή κατανομή του σωματικού λίπους γύρω από τα όργανα είναι πολύ διαφορετική από την υποδόρια, ή περιφερική, όπου το σωματικό λίπος, το οποίο είναι ακριβώς κάτω από το δέρμα. Το σπλαχνικό λίπος του σώματος έχει πολύ μεγαλύτερη ροή αίματος και 4 φορές περισσότερους υποδοχείς γλυκοκορτικοειδών σε σχέση με το υποδόριο λίπος. Έτσι, το χρόνιο στρες, τα αυξημένα επίπεδα της κορτιζόλης, οδηγούν σε συσσώρευση λίπους ενδοκοιλιακά.
Παρόλα αυτά δεν είμαστε απροστάτευτοι!
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του στρες έχει 3 κατευθύνσεις:
1. Διατροφικά:
Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες, πόσο μάλλον σε περιόδους έντονου στρες. Η διατροφική προσέγγιση περιλαμβάνει μικρά και συχνά γεύματα. Συστήνεται η λήψη τροφής σε μικρές ποσότητες πιο συχνά μέσα στην ημέρα, πχ σε 3 κυρίως γεύματα και 2-3 ενδιάμεσα, αποφεύγοντας παράλληλα τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη, την καφεΐνη και το αλάτι στα τρόφιμα. Δεν συστήνεται η παράλειψη των γευμάτων.
Μια ισορροπημένη διατροφή σημαίνει μια διατροφή ισορροπημένη σε θρεπτική σύνθεση μαζί με μια υγιής διατροφική συμπεριφορά. Η ισορροπημένη διατροφική συμπεριφορά περιλαμβάνει φαγητό, όταν αισθανόμαστε πεινασμένοι, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να επιτραπεί η φυσιολογική ανάπτυξη και η ενεργειακή δαπάνη. Ωστόσο, στη δυτική κοινωνία, υπάρχει μια τάση για συνεχές τσιμπολόγημα φαγητού απουσία πείνας.
μοτίβο
2. Ανάπαυση– Ύπνος:
Η επαρκής ανάπαυση και ένας 6-ωρος συνεχές βραδινός ύπνος ξεκουράζει το σώμα και αναζωογονεί το πνεύμα. Ασκήσεις με ανάσες, οραματισμός, διαλογισμός επίσης μπορεί να βοηθήσουν.
3. Εκτόνωση- Άσκηση:
Η σωματική δραστηριότητα βοηθά στην εκτόνωση του στρες για αυτό και συστήνεται η συστηματική φυσική δραστηριότητα.
ΠΗΓΗ:
