Εργασια και στρες

Εργασια και στρες

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon1 min read
Spread the love

  Πολύς λόγος έχει γίνει τα τελευταία χρόνια και για το εργασιακό στρες και τις επιπτώσεις που έχει αυτό στην υγεία των εργαζομένων. Το εργασιακό στρες φαίνεται πως σχετίζεται με τις φυσικές συνθήκες εργασίας, με τη θέση του εργαζομένου στην επιχείρηση και τη σχέση του με το εργασιακό περιβάλλον. Έτσι, οι πιο συνηθισμένοι φυσικοί στρεσογόνοι παράγοντες είναι ο φωτισμός, ο θόρυβος, το ψύχος, η θερμότητα, οι δονήσεις κα. Επίσης, οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις και η ανύψωση βαρών αποτελούν στρεσογόνους σωματικούς παράγοντες.

Όσον αφορά την κατηγορία των ψυχοκοινωνικών παραγόντων που προκαλούν στρες στην εργασία, ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην απόλυση από την εργασία, στον τρόπο οργάνωσης της εργασίας, τις συνθήκες απασχόλησης, το αντικείμενο και το περιεχόμενο της εργασίας, το εισόδημα, τις υπερωρίες, τις προστριβές με τη διοίκηση ή τους συναδέλφους, την υγιεινή και την αίσθηση ασφάλειας στο χώρο εργασίας.

Επιπλέον, έχει διαπιστωθεί ότι η ψυχοκοινωνική πίεση στην εργασία επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τις απαιτήσεις της εργασίας, το βαθμό ικανοποίησης από αυτή, τις δυνατότητες των εργαζομένων για ανάληψη πρωτοβουλιών και για εξέλιξη. Έτσι, τα επαγγέλματα που χαρακτηρίζονται από υψηλού βαθμού απαιτήσεων και παράλληλα  χαμηλό αίσθημα ελέγχου των εργαζομένων, φαίνεται να συνδέονται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων υγείας. Αντίθετα, το εύκαμπτο ωράριο και η προσωπική οργάνωση της εργασίας εξασφαλίζουν μεγαλύτερη αυτονομία του εργαζομένου.

Ένα άλλο μοντέλο το οποίο ερμηνεύει το στρες στο χώρο της εργασίας, βασίζεται στο δίπολο προσπάθεια-επιβράβευση. Η προσπάθεια που καταβάλλεται από έναν εργαζόμενο εξαρτάται από τις «εξωγενείς» απαιτήσεις αλλά και από τα «ενδογενή» κίνητρα. Η προσπάθεια αυτή που καταβάλλει μπορεί να επιβραβεύεται με χρήματα, εκτίμηση, καταξίωση και ασφάλεια. Ωστόσο, όταν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, όταν δηλαδή υπάρχει μεγάλη προσπάθεια η οποίο όμως δεν αναγνωρίζεται, τότε το στρες και τα συνακόλουθα προβλήματα υγείας αυξάνουν.

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ BURN-OUT

Το σύνδρομο burn-out αναφέρεται στην ψυχική και σωματική καταπόνηση του εργαζόμενου  και την εξάντληση όλων των διαθέσιμων προσωπικών του ψυχικών δυνάμεων στα πλαίσια της προσπάθειάς του να ανταπεξέλθει στις καθημερινές δυσκολίες που προκύπτουν από την επαγγελματική του δραστηριότητα. Eπιπλέον, ως συνέπεια του χρόνιου στρες, το σύνδρομο burn out εκφράζεται μέσα από την εξάντληση, την αποπροσωποποίηση και το αίσθημα αναποτελεσματικότητας.

Επιπλέον, έχει διαπιστωθεί ότι οι εξαντλημένοι εξοργίζονται εύκολα, δεν μπορούν να χαρούν με την επιτυχία των άλλων, δεν κάνουν φιλοφρονήσεις, αντιδρούν με κυνισμό και βρίσκουν παντού λάθη. Το σύνδρομο αυτό αποτελεί αθροιστική δράση τριών παραγόντων, της προσωπικότητας των εργαζομένων (κίνητρα και ενδιαφέροντα), της ιεραρχικής δομής και οργάνωσης της εργασίας και του είδους της εργασίας.

Η βιβλιογραφία είναι σύμφωνη με το γεγονός ότι αυτοί που είναι ικανοποιημένοι από την εργασία τους ζουν περισσότερο και είναι πιο υγιείς. Επιπλέον, δεδομένου ότι περνάμε ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας στο χώρο εργασίας μας, αν δεν είμαστε ικανοποιημένοι από αυτή, αυτό θα συνεχίζεται και μετά από  αυτή  και θα μας κάνει πιο δυστυχισμένους και πιο επιρρεπείς σε προβλήματα υγείας.

Συνεπώς, αυτό που μπορούν να κάνουν οι επαγγελματίες υγείας δεν είναι τόσο να βοηθήσουν τους εργαζομένους να βρουν μια καλύτερη εργασία ή να αντλούν μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτή. Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να τους βοηθήσουν να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα του εργασιακού στρες και να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση και την αυτό-αποτελεσματικότητά τους .

Πηγή: http://www.siakantari.gr/stres/stresergasia.html

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts