«Εφηβεία: μια δύσκολη αναπτυξιακή περίοδος»

«Εφηβεία: μια δύσκολη αναπτυξιακή περίοδος»

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon0 min read
Spread the love

Η εφηβεία είναι μια αναπτυξιακή περίοδος, η οποία σηματοδοτεί μεγάλες αλλαγές στη ζωή του ατόμου. Από την παιδική ηλικία το άτομο μεταβαίνει σε μια περίοδο της ζωής του, όπου δεν είναι ούτε παιδί, ούτε ενήλικας, κάτι που δυσκολεύει την επικοινωνία του με τα πρόσωπα αναφοράς του, τους γονείς του. Οι γονείς σε εκείνη την περίοδο μοιάζει σαν να τα «χάνουν» και να μην ξέρουν πώς να φερθούν στον έφηβο. Δεν είναι το μικρό παιδί που ήταν πριν λίγο καιρό, ούτε όμως έχει την ωριμότητα ενός ενήλικα

Αναπτυξιακά, η ηλικία από 8 έως 12 ετών, ισοδυναμεί με την ώριμη παιδική ηλικία, όπου το παιδί: α) αναπτύσσει δεξιότητες συνεργασίας, β) εντάσσεται ως μέλος στην ομάδα, γ) αρχίζει να σκέπτεται για τον εαυτό του και δ) εξελίσσει σχολικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές και λοιπές δεξιότητες. Η ηλικία από 13 έως 17 ετών, ισοδυναμεί με την προεφηβεία και την εφηβεία, όπου ο έφηβος α) αρχίζει να συμφιλιώνεται με το ώριμο σώμα του, β) μαθαίνει τη χρήση αφηρημένων εννοιών, γ) αποκτά την υποστήριξη των συνομηλίκων και δ) επιχειρεί τις πρώτες του σεξουαλικές δραστηριότητες. Τέλος, η ηλικία 18 έως 22, ισοδυναμεί με τη μετεφηβική ηλικία, όπου το άτομο α) αρχίζει να γίνεται ανεξάρτητο και ικανό, β) λαμβάνει τις πρώτες του αποφάσεις σχετικά με την εργασία του, γ) θέτει τα δικά του όρια στη συμπεριφορά του, δ) δημιουργεί στενές και οικείες σχέσεις και ε) επιλέγει ελεύθερα τις δικές του αξίες.

Στην εφηβεία οι βιολογικές αλλαγές της ήβης μεταβάλλουν το σχήμα και το μέγεθος του σώματος και προκαλούν νέα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Ακόμα, αλλάζουν και οι σχέσεις με τους γονείς, όπου η εξάρτηση από την υποστήριξη των γονέων, αντικαθίσταται ή θα έπρεπε να αντικαθίσταται με μια ανάπτυξη της ευελιξίας εκ μέρους των γονέων. Στόχος είναι να δοθεί μεγαλύτερη ανεξαρτησία στα παιδιά και να επιτρέπεται στον έφηβο να βρίσκεται και μέσα και έξω από το οικογενειακό σύστημα. Είναι σημαντικό οι γονείς να μπορούν να δουν αυτή τη μετάβαση και να αρχίσουν να επιτρέπουν στον έφηβο, πάντα με όρια και ασφάλεια, να αυτονομείται και να δραστηριοποιείται και εκτός σπιτιού, αναπτύσσοντας τις δεξιότητες του.

Οι γονείς παραμένουν η βάση της ασφάλειας, καθώς ο έφηβος είναι σημαντικό να ξέρει ότι μπορεί να απευθύνεται σε εκείνους για οτιδήποτε του συμβεί και να βρει ανταπόκριση, συμπαράσταση και ενθάρρυνση. Οι γονείς είναι καίριο να εκδηλώνουν αμείωτο ενδιαφέρον και κατανόηση, να διαμορφώνουν οικειότερο και φιλικότερο κλίμα στην οικογένεια και να παρέχουν αίσθηση ασφάλειας και σύμπνοιας. Με το παραπάνω οικογενειακό κλίμα, η μετάβαση από την εφηβική ηλικία στην ενήλικη ζωή, θα γίνει πιο ομαλά και ο έφηβος θα μάθει να εμπιστεύεται τον εαυτό του, την κρίση του και τις αποφάσεις του.

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts