Αγκάλιασες τον εαυτό σου σήμερα;

Αγκάλιασες τον εαυτό σου σήμερα;

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon1 min read
Spread the love

Αγκαλιά μια λέξη χιλιάδες συναισθήματα! Αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας, τον σύντροφό μας, τους φίλους μας άλλους περισσότερο και πιο εγκάρδια, άλλους πιο τυπικά και όχι τόσο στενά.

Η φυσική επαφή είναι πολύτιμη και μεταφέρει πολλές φορές μηνύματα που λεκτικά δεν μπορούμε να εκφράσουμε για πολλούς λόγους. Πόσο εύκολα αγκαλιάζουμε και αφηνόμαστε σε αυτή την επαφή; Αγκαλιάζουμε με την ίδια τρυφερότητα τον εαυτό μας, όπως αγκαλιάζουμε και τους ανθρώπους γύρω μας;

Άνθρωποι με αυξημένη την αίσθηση του ευθύνης και με τον ρόλο του καλού παιδιού να τους ακολουθεί από μικρή ηλικία, τείνουν να είναι πολύ πιο αυστηροί κριτές με τον εαυτό τους σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους. Δεν έχουν αναπτύξει και εξελίξει την αυτο-φροντίδα, ενώ για κάθε τους λάθος ή αποτυχία μαλώνουν και τιμωρούν τόσο πολύ τον εαυτό τους που μοιάζει σαν να τον στήνουν στην γωνία. Δεν έχουν μάθει να αγκαλιάζουν και να αγαπούν όλες τις πλευρές τους. Αποδέχονται μόνο όσες είναι κοινωνικά αποδεκτές και κατακρίνουν όσες τους δυσκολεύουν.

Τα λάθη και οι αποτυχίες είναι για εκείνους κόκκινο πανί και όχι μόνο δεν τα αποδέχονται, αλλά θυμώνουν με τον εαυτό τους που δεν τα προέβλεψαν. Το μικρό παιδάκι μέσα τους πληγώνεται ακόμα πιο πολύ καθώς νιώθει ότι αδικείται που του φέρονται έτσι σκληρά. Ο ενήλικας αντί να περιβάλλει με αγάπη, σεβασμό και φροντίδα αυτό το παιδί του συμπεριφέρεται με σκληρότητα. Πώς όμως βοηθάμε ένα παιδάκι να δει και να διορθώσει τα λάθη του; Σίγουρα όχι με κατάκριση, ταπείνωση και σκληρότητα.

Αυτό που είναι βάλσαμο σε όλες τις σχέσεις, μεταξύ ενηλίκων, ενηλίκων-παιδιών ή ενηλίκων με το παιδί μέσα τους, είναι η τρυφερότητα, η στοργή και η αγκαλιά. Η αγκαλιά κυριολεκτικά και μεταφορικά! Μεταφορικά με το να αγκαλιάζουμε τον εαυτό μας και τις πλευρές του όποιες και αν είναι αυτές. Να τις αποδεχόμαστε άνευ όρων και να προσπαθούμε να τις βελτιώσουμε κάνοντας τες πιο λειτουργικές. Μόνο αν αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τα λάθη του θα του δώσουμε περιθώριο να κάνει και τα σωστά, διαφορετικά θα τον έχουμε πάντα σε θέση άμυνας, να αποκρούει τις κατηγόριες.

Κυριολεκτικά η αγκαλιά γίνεται αν ξαπλώσουμε σε εμβρϋική στάση στο κρεβάτι μας και τυλίξουμε τα χέρια μας γύρω από το σώμα μας, αγκαλιάζοντας μας. Η στάση αυτή φέρνει στην επιφάνεια πρώιμες αναμνήσεις που σχετίζονται με το πώς ήμασταν στην ενδομήτρια ζωή μας και την ασφάλεια που νιώθαμε. Κάθε μέρα λοιπόν που θα περνάει, λίγο πριν ξαπλώσουμε, αξίζει να αναρωτηθούμε πώς μας φερθήκαμε την ημέρα που πέρασε!

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts