Τιμωρία. Ξεχάστε τη λέξη αυτή όταν μιλάτε στα παιδιά.

Στα παιδιά πρέπει να μιλάμε για επιπτώσεις των πράξεων τους και ΟΧΙ για τιμωρίες.

Μιλήστε τους για κανόνες και για επιπτώσεις.

Πείτε τους ότι στο σπίτι υπάρχουν κανόνες, όπως κανόνες υπάρχουν στο σχολείο, στο σούπερ μάρκετ, στην εκκλησία, στο δρόμο, στον παιδότοπο κ.α.

Και στη συνέχεια, εξηγείστε πως όταν κάποιος δεν τηρεί τους κανόνες αυτούς, τότε εφαρμόζονται οι επιπτώσεις.

Οι επιπτώσεις δεν είναι αυθαίρετες και δεν αλλάζουν.

Για παράδειγμα , στο σπίτι μαζεύεται η οικογένεια και συζητά για τους κανόνες. Έπειτα ορίζουν όλοι μαζί τις επιπτώσεις σε περίπτωση που κάποιος τους παραβιάσει.

Έτσι το παιδί θα ξέρει πως αν θα κάνει ζημιά στο σπίτι , αν σπάσει ένα βάζο ή λερώσει τους τοίχους με μαρκαδόρο, την επίπτωση της πράξης του θα την έχει επιλέξει αυτό. Η επίπτωση μπορεί να είναι να μη παίξει στη γειτονιά, να μη δει καθόλου τηλεόραση κτλ.

Τέλος αξίζει να αναφερθεί πως οι επιπτώσεις ΔΕΝ αφορούν σωματική βία , φωνές και άσχημη συμπεριφορά προς το παιδί.

Συντάκτης Άρθρου