Ήρθε και αυτό το Πάσχα. Τόσο ίδιο με το προηγούμενο αλλά και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικό. Μία γιορτή μέσα στην Άνοιξη που θα την περάσουμε και αυτή με περιορισμούς. Αλλά και με τόσες απουσίες ανάμεσα μας.
Όπως και πέρσι έχουμε την ελπίδα ότι θα είναι το τελευταίο Πάσχα με αυτούς τους περιορισμούς. Γιατί αυτή τη φορά υπάρχει η ελπίδα. Μέσα από τους εμβολιασμούς, να μπει ένα τέρμα σε αυτό τον εφιάλτη.
Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι δεν είναι τόσο πρόθυμοι να μπουν σε αυτή τη διαδικασία του εμβολιασμού. Γιατί δυστυχώς και σε αυτή την περίπτωση το μικρόβιο της αμφιβολίας, επιβάλλει σε πολλούς δεύτερες και τρίτες σκέψεις. Από τη μία οι αμείλικτοι αριθμοί των θυμάτων σε όλο τον πλανήτη. Από την άλλη οι θεωρίες συνωμοσίας και η διασπορά αμφιβολιών. Πού όμως δεν έχουν καμία ουσιαστική και πραγματική βάση.
Μία σύντομη ματιά στα δεδομένα από χώρες που έχουν προχωρήσει τους εμβολιασμούς δείχνει ότι οι απώλειες κινούνται σε χαμηλά νούμερο σε αντίθεση με χώρες όπως Ινδία όπου ο ιός προελαύνει θερίζοντας ανθρώπους. Μια ψύχραιμη θεώρηση των δεδομένων δείχνει ότι είναι πιο πιθανό να πάθεις θρόμβωση από τα αντισυλληπτικά παρά από το εμβόλιο. Αλλά και απείρως περισσότερες πιθανότητες να εμφανιστεί θρόμβος όταν κάποιος νοσήσει από τον covid 19.
Και όλη αυτή η παραφιλολογία γίνεται χωρίς να έχουμε καταλάβει ότι έχουν χαθεί μέσα σε ένα χρόνο πάνω από 10 χιλιάδες συμπατριώτες μας.
Ξεκινήσαμε δειλά το βήμα μας πάνω σε αυτό τον πλανήτη ατενίζοντας ψηλά τα άστρα. Σήμερα ανθρώπινες κατασκευές βρίσκονται σε άλλους πλανήτες. Κι όμως εδώ στη γη ακόμα υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν απαντήσεις μακριά από τη λογική και την επιστήμη βαδίζοντας στα μονοπάτια του σκοταδισμού και του φόβου.
Ναι να πούμε καλό Πάσχα και Χριστός Ανέστη. Αλλά να μην ξεχάσουμε να κάνουμε και το εμβόλιο μας. Να σπάσουμε με αυτό τον τρόπο τα δεσμά του φόβου και να σταματήσουμε να θρηνούμε απώλειες.
Είναι οι μέρες που θα πρέπει με την υπεύθυνη στάση μας και συμπεριφορά μας να επιβεβαιώσουμε την πορεία των προγόνων μας. Που μέσα από την επιστήμη και τα επιτεύγματά τους, μας οδήγησαν στο καλύτερο σημείο που είμαστε σήμερα εδώ. Και να δώσουμε το παράδειγμα στις νέες γενιές για το πώς θα πρέπει να είναι το μέλλον. Το πως κόντρα σε κάθε αντιξοότητα και αρνητική συγκυρία, μπορούμε να ξεπερνάμε εμπόδια και να χαράζουμε νεους δρόμους.
Σίγουρα τα τελευταία δύο χρόνια πήραμε πολλά σκληρά μαθήματα και συνειδητοποιήσαμε για μία ακόμα φορά ότι ο άνθρωπος παρά τα όποια επιτεύγματα του και όλη του τη μεγάλη του πορεία είναι ακόμα ευάλωτος και εύθραυστος. Όμως όπως καταφέραμε να φτάσουμε ψηλά στα άστρα, έτσι και τώρα καταφέραμε οργανωμένα και συντονισμένα μέσα από την επιστήμη, να κερδίσουμε και αυτή τη μάχη. Μπορεί την προηγούμενη χρονιά δώσαμε νικηφόρα τη μάχη απέναντι στον ιό με την αυξημένη ευαισθησία και προσεκτική συμπεριφορά μας. Φέτος έχουμε την ευκαιρία να πετύχουμε μια ακόμα μεγαλύτερη και ίσως πιο καθοριστική νίκη με την υπευθυνότητα μας. Βάζοντας στο περιθώριο όλες αυτές τις παρά φιλολογίες, τις δοξασίες, τους μύθους και τις φοβίες που καλλιεργούν κάποιοι για προσωπικό τους και μόνο όφελος.
Διανύσαμε σαν ανθρωπότητα πολύ δρόμο μέχρι να φτάσουμε εδώ. Ας μην αφήσουμε ένα ιό να μας στερήσει το πιο πολύτιμη κατάκτηση μας. Ο ένας τον άλλο.