Ο μαϊντανός και τα διατροφικά του οφέλη

Ο μαϊντανός και τα διατροφικά του οφέλη

Comment Icon0 Comments
Reading Time Icon2 min read
Spread the love

Ο μαϊντανός είναι ένα δημοφιλές βότανο που χρησιμοποιείται συχνά στην μαγειρική σχεδόν σε όλον τον κόσμο. Με τα χρόνια έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία καταστάσεων όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, οι αλλεργίες και οι φλεγμονώδεις ασθένειες.

Σήμερα, χρησιμοποιείται ευρέως ως φρέσκο γαστρονομικό βότανο ή αποξηραμένο μπαχαρικό. Έχει έντονο πράσινο χρώμα και μια ήπια, πικρή γεύση που συνδυάζεται καλά με πολλές συνταγές. Συχνά χαρακτηρισμένος ως ένα από τα πιο ισχυρά φυτά που καταπολεμούν τις ασθένειες, ο μαϊντανός έχει μεγάλη θρεπτική αξία και προσφέρει πολλά πιθανά οφέλη για την υγεία.

Περιέχει πολλά σημαντικά θρεπτικά συστατικά

Ο μαϊντανός σε 1/2 φλιτζάνι (30 γραμμάρια) φρέσκος, ψιλοκομμένος παρέχει:

  • Θερμίδες: 11kcal
  • Υδατάνθρακες: 2g
  • Πρωτεΐνη: 1g
  • Λίπος: λιγότερο από 1g
  • Φυτικές ίνες: 1g
  • Βιταμίνη Α: 108% της ημερήσιας πρόσληψης αναφοράς (RDI)
  • Βιταμίνη C: 53% της RDI
  • Βιταμίνη Κ: 547% της RDI
  • Φυλλικό οξύ: 11% της RDI
  • Κάλιο: 4% της RDI

Είναι πλούσιος σε πολλές βιταμίνες, ιδιαίτερα σε βιταμίνη Κ, η οποία είναι απαραίτητη για την πήξη του αίματος και την υγεία των οστών. Επίσης αποτελεί εξαιρετική πηγή βιταμινών Α και C που είναι σημαντικά θρεπτικά συστατικά με αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Επιπλέον, είναι πολύ χαμηλός σε θερμίδες αλλά γεμάτος γεύση, καθιστώντας τον ένα εξαιρετικό συστατικό με λίγες θερμίδες για πολλές συνταγές.

Είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά

Ο μαϊντανός περιέχει πολλά ισχυρά αντιοξειδωτικά που μπορούν να ωφελήσουν την υγεία. Τα αντιοξειδωτικά είναι ενώσεις που εμποδίζουν την κυτταρική βλάβη από μόρια που ονομάζονται ελεύθερες ρίζες. Το σώμα μας χρειάζεται μια υγιή ισορροπία αντιοξειδωτικών και ελεύθερων ριζών για να διατηρήσει τη βέλτιστη υγεία.

Τα κύρια αντιοξειδωτικά του μαϊντανού είναι:

  • φλαβονοειδή
  • καροτενοειδή
  • βιταμίνη C

Το αρωματικό βότανο είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε μια κατηγορία αντιοξειδωτικών γνωστών ως φλαβονοειδή. Τα δύο κύρια φλαβονοειδή περιλαμβάνουν τη μυρικετίνη και την απιγενίνη. Μελέτες δείχνουν ότι μια διατροφή πλούσια σε φλαβονοειδή μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέος εντέρου, του διαβήτη τύπου 2 και των καρδιακών παθήσεων.

Επιπλέον, η β καροτίνη και η λουτεΐνη είναι δύο αντιοξειδωτικά γνωστά ως καροτενοειδή. Πολλές μελέτες συσχετίζουν την υψηλότερη πρόσληψη καροτενοειδών με μειωμένο κίνδυνο ορισμένων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του πνεύμονα.

Η βιταμίνη C έχει επίσης ισχυρά αντιοξειδωτικά αποτελέσματα και παίζει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη της υγείας του ανοσοποιητικού και στην προστασία από χρόνιες ασθένειες.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο αποξηραμένος μαϊντανός μπορεί να είναι υψηλότερος σε αντιοξειδωτικά από τον φρέσκο. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι το αποξηραμένο βότανο είχε 17 φορές περισσότερη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά από το φρέσκο.

Υποστηρίζει την υγεία των οστών

Τα οστά χρειάζονται ορισμένες βιταμίνες και μέταλλα σε ποικίλες ποσότητες για να παραμείνουν υγιή και δυνατά. Ο μαϊντανός είναι γεμάτος με βιταμίνη Κ, ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για την υγεία των οστών. Ένα 1/2 φλιτζάνι (30 γραμμάρια) παρέχει το εντυπωσιακό 547% της RDI. Η βιταμίνη Κ βοηθά στην οικοδόμηση ισχυρότερων οστών υποστηρίζοντας τα κύτταρα που δομούν τα οστά που ονομάζονται οστεοβλάστες. Αυτή η βιταμίνη ενεργοποιεί επίσης ορισμένες πρωτεΐνες που αυξάνουν την οστική πυκνότητα. Η οστική πυκνότητα είναι σημαντική, καθώς η χαμηλότερη οστική πυκνότητα σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων, ειδικά σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

Περιέχει ουσίες που καταπολεμούν τον καρκίνο

Ο μαϊντανός περιέχει φυτικές ενώσεις που μπορεί να έχουν αντικαρκινική δράση. Το οξειδωτικό στρες, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από ανισορροπία στα επίπεδα των αντιοξειδωτικών και των ελεύθερων ριζών σχετίζεται με την ανάπτυξη ορισμένων χρόνιων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου.

Ο μαϊντανός όπως αναφέρθηκε και παραπάνω είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε φλαβονοειδή αντιοξειδωτικά και βιταμίνη C, τα οποία μειώνουν το οξειδωτικό στρες στο σώμα και μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου.

Πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά που προστατεύουν τα μάτια

Η λουτεΐνη, η β καροτίνη και η ζεαξανθίνη είναι τρία καροτενοειδή στον μαϊντανό που βοηθούν στην προστασία των ματιών και προάγουν την υγιή όραση. Τα καροτενοειδή είναι χρωστικές ουσίες που βρίσκονται σε φυτά που έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Η λουτεΐνη και η ζεαξανθίνη μπορούν να αποτρέψουν την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (AMD), μια ανίατη οφθαλμική νόσο και αιτία τύφλωσης σε όλο τον κόσμο.

Μπορεί να βελτιώσει την υγεία της καρδιάς

Ο μαϊντανός είναι ένα πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά βότανο που μπορεί να βελτιώσει την υγεία της καρδιάς. Είναι μια καλή πηγή φυλλικού οξέος με 1/2 φλιτζάνι (30 γραμμάρια) να παρέχει το 11% της RDI. Η υψηλή πρόσληψη φυλλικού οξέος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων σε ορισμένους πληθυσμούς. Μια μεγάλη μελέτη σε πάνω από 58.000 άτομα διαπίστωσε ότι η υψηλότερη πρόσληψη φυλλικού οξέος συσχετίστηκε με 38% μειωμένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Το εκχύλισμα μαϊντανού έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες

Ο μαϊντανός μπορεί να έχει αντιβακτηριδιακά οφέλη όταν χρησιμοποιείται ως εκχύλισμα. Μια μελέτη σε δοκιμαστικό σωλήνα έδειξε ότι το εκχύλισμα έδειξε σημαντική αντιβακτηριδιακή δράση έναντι ζυμομυκήτων, μούχλας και ενός κοινού βακτηρίου που προκαλεί λοίμωξη, γνωστό ως S. aureus.

Το εκχύλισμα μπορεί επίσης να εμποδίσει την ανάπτυξη βακτηρίων στα τρόφιμα. Μια άλλη μελέτη σε δοκιμαστικό σωλήνα βρήκε ότι απέτρεψε την ανάπτυξη δυνητικά επιβλαβών βακτηρίων, όπως η Listeria και η Salmonella και τα δύο είναι γνωστό ότι προκαλούν τροφική δηλητηρίαση. Αν και το εκχύλισμα φαίνεται ως ισχυρό αντιβακτηριδιακό σε μελέτες σε δοκιμαστικούς σωλήνες, αυτά τα οφέλη δεν έχουν ακόμη μελετηθεί σε ανθρώπους.

ΠΗΓΕΣ

  • Abdel-Aal E. M., et al. (2013)  Dietary sources of lutein and zeaxanthin carotenoids and their role in eye health. 5(4):1169-85.
  • Akbari S., Rasouli-Ghahroudi A.A. (2018)  Vitamin K and Bone Metabolism: A Review of the Latest Evidence in Preclinical Studies. 2018:4629383.
  • Aune D., et al. (2018) Dietary intake and blood concentrations of antioxidants and the risk of cardiovascular disease, total cancer, and all-cause mortality: a systematic review and dose-response meta-analysis of prospective studies. 108(5):1069-1091.
  • Byrne C.O., Utratna M. (2010)  Listeria monocytogenes: at the coalface of host-pathogen research. 1(6):371-7.
  • Chambial S., et al. (2013) Vitamin C in Disease Prevention and Cure: An Overview. 28(4): 314–328.
  • Chang H., et al. (2018) Dietary Flavonoids and the Risk of Colorectal Cancer: An Updated Meta-Analysis of Epidemiological Studies. 23;10(7):950.
  • Cui R., et al. (2010)  Dietary folate and vitamin b6 and B12 intake in relation to mortality from cardiovascular diseases: Japan collaborative cohort study. 41(6):1285-9.
  • Fusaro M., et al. (2017) Vitamin K and bone. 14(2):200-206.
  • Karimi M. H., Ebadi P., Amirghofran Z. (2012) Parsley and immunomodulation. 8(4):295-7.
  • Landete J.M. (2013) Dietary intake of natural antioxidants: vitamins and polyphenols. 53(7):706-21.
  • Liguori I., et al. (2018) Oxidative stress, aging, and diseases. 13:757-772.
  • Nabavi S.M., et al. (2015)  Apigenin and Breast Cancers: From Chemistry to Medicine. 15(6):728-35.
  • Madhushankari G. S., et al. (2015) Halitosis – An overview: Part-I – Classification, etiology, and pathophysiology of halitosis. S339–S343.
  • Mahmood S., Hussain S., Malik F. (2014) Critique of medicinal conspicuousness of Parsley (Petroselinum crispum): a culinary herb of Mediterranean region. 27(1):193-202.
  • Ogita T., et al. (2016)  Identification and evaluation of antioxidants in Japanese parsley. 67(4):431-40.
  • Opara E.I., Chohan M. (2014) Culinary herbs and spices: their bioactive properties, the contribution of polyphenols and the challenges in deducing their true health benefits. 15(10):19183-202.
  • Tang G., (2010) Bioconversion of dietary provitamin A carotenoids to vitamin A in humans. 91(5):1468S-1473S.
  • Voutilainen S. (2001) Low dietary folate intake is associated with an excess incidence of acute coronary events: The Kuopio Ischemic Heart Disease Risk Factor Study. 103(22):2674-80.
  • Wahba N.M., et al. (2010)  Antimicrobial effects of pepper, parsley, and dill and their roles in the microbiological quality enhancement of traditional Egyptian Kareish cheese. 7(4):411-8.

Συντάκτης Άρθρου

Share this article

Related Posts