0 Comments
Τα σημάδια των γιορτών έχουν ξεκινήσει εδώ και μέρες. Οι διαφημίσεις για παιγνίδια έχουν αυξηθεί σε όλες τις τηλεοπτικές ζώνες. Τα ειδικά περιοδικά για το gourmet φαγητό προβάλουν τις προτάσεις τους για τα γιορτινά τραπέζια. Ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός έχει φτάσει στο απόγειό του. Και σιγά σιγά μεγαλώνει μέσα μας η προσδοκία να είναι όλα καλά και τέλεια στις γιορτές.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ανάγκη να είναι όλα τέλεια. Ούτε και μπορεί να είναι. Ειδικότερα στο φαγητό. Όταν κάποιος πρέπει να ακροβατήσει ανάμεσα στη διαιτολογική ορθότητα και στις αντικειμενικές συνθήκες χαλαρότητας και αποκλιμάκωσης της φόρτισης,
Και κάπου εδώ ξεκινάμε με την πρώτη παραδοχή. Ας διαγράψουμε τη λέξη δίαιτα. Και όσα αρνητικά, πολλές φορές έρχονται στο μυαλό μας, όταν την χρησιμοποιούμε. Δεν χρειάζεται να νοιώθουμε καταπιεσμένοι για τις διατροφικές μας επιλογές αυτή την περίοδο, ειδικά τώρα που θα είμαστε “εξοπλισμένοι” με τη γνώση τι να επιλέξουμε και πως να χειριστούμε μια σειρά από καταστάσεις που μπορεί να βρεθούμε. Γιατί ακόμα και αν κάνουμε κάτι λάθος θα ξέρουμε το τρόπο πως να κάνουμε τις κατάλληλες επιλογές μετά ώστε να διορθώσουμε την όποια παρεκτροπή.
Όμως, και εδώ έρχεται η δεύτερη παραδοχή, δεν μπορούμε και να αφεθούμε ελεύθεροι στη κατανάλωση φαγητού και ποτού αυτές τις μέρες. Γιατί ναι μεν λέμε όχι στην καταπίεση αλλά η απόλυτη απελευθέρωση και χαλαρότητα δεν οδηγεί πουθενά.
Αντίφαση; Όχι. Η απάντηση βρίσκεται στην ενσυνείδητη διατροφή. Στην κατανάλωση του φαγητού χωρίς την ενοχή, με πλήρη αίσθηση της απόλαυσης και της ικανοποίησης που προσφέρει χωρίς να καταλήγει στην υπερβολή. Αυτό που λέμε να σηκωθούμε από το τραπέζι χορτάτοι και ικανοποιημένοι και όχι σκασμένοι από το φαγητό.
Τι χρειάζεται για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο; Όχι πολλά πράγματα.
Αρχικά μια στρατηγική και επιλεκτική προσέγγιση των γευμάτων.
Οι μέρες των γιορτών είναι πολλές και τα καλέσματα αρκετά. Ας “σημαδέψουμε” τις μέρες που το φαγητό με οικογένεια και φίλους θα είναι πιο πολύ και ας αφήσουμε τις επόμενες χωρίς έντονες διατροφικές αναζητήσεις. Θα υπάρξουν εξάλλου και άλλες μέρες μετά τις γιορτές για φαγητό εκτός σπιτιού.
Να εστιάσουμε στην απόλαυση της γεύσης και όχι στο φούσκωμα του στομαχιού.
Οι πολλές και διαφορετικές γεύσεις βρίσκονται εκεί και μας περιμένουν, μπορούμε να τις απολαύσουμε όλες χωρίς την υπερβολή στην ποσότητα. Η ικανοποίηση μπορεί, και πρέπει, να έρθει μέσα από την ικανοποίηση της γεύσης και όχι από τον κορεσμό του ματιού.
Συνεχίζουμε το πρόγραμμα.
Όχι της δίαιτας, αλλά της ροής του φαγητού. Πολλές φορές, αυτή η αλλαγή στην ρουτίνα συνοδεύεται και από μια τροποποίηση στη ροή του φαγητού. Τότε εύκολα μπορούμε να χάσουμε τον έλεγχο του τι και πόσο τρώμε.
Να αφήσουμε πίσω μας τις ενοχές.
“Ατυχήματα” μπορούν να συμβούν στο κάθε ένα. Υπερβολές και λάθος συμπεριφορές σε σχέση με το φαγητό. Όμως από τα λάθη μας πρέπει να αντλούμε την εμπειρία και τη γνώση που θα μας βοηθά να γινόμαστε καλύτεροι. Η λογική “έφαγα ένα γλυκό παραπάνω, τίποτα δεν διορθώνεται, ας τα φάω όλα” δεν οδηγεί πουθενά. Απλά πολλαπλασιάζει τα αρνητικά αποτελέσματα.
Ας χαλαρώσουμε.
Κάνοντας πολλά και διάφορα πράγματα με τους δικούς μας. Το κλείσιμο του χρόνου έχει μια ένταση και η αποφόρτιση από αυτή είναι αναγκαία. Και αυτή θα γίνει με τη συναναστροφή με τους ανθρώπους που καθόμαστε μαζί τους γύρω από το τραπέζι και όχι με το φαγητό που βρίσκεται πάνω σε αυτό.
Τέλος ας αποφύγουμε να δώσουμε υποσχέσεις που δεν μπορούμε να τηρήσουμε.
Ας βάλουμε στόχο αυτή τη χρονιά ότι θα αυξήσουμε το χρόνο που αφιερώνουμε στον εαυτό μας κάνοντας πράγματα που θα μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτεροι. Ας μη βάλουμε στόχο να τρέξουμε στο μαραθώνιο αλλά να προσπαθήσουμε να κινηθούμε παραπάνω. Ας προσπαθήσουμε να διορθώσουμε μικρά καθημερινά διατροφικά λάθη αντί να θέσουμε σαν στόχο τη τέλεια δίαιτα.
Και το βασικότερο.
Ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας με τα μικρά μας λάθη και τις όποιες αδυναμίες και ατέλειες του. Όλες όσες μπορούμε και όσες δεν μπορούμε να διορθώσουμε. Γιατί όλα αυτά μας κάνουν μοναδικούς και αυτό που είμαστε.
