0 Comments
Με το προηγούμενο μήνυμα μάθαμε (ή θυμηθήκαμε για όσους την ήξεραν ήδη) την ιστορία των 101.237,65€. Η επικοινωνία και η διάθεση να ακούσουμε τον άλλο είναι πάντα το πρώτο βήμα στο problem solving, για όποιο πρόβλημα και να ψάχνουμε λύση. Το πρώτο βήμα της επικοινωνίας είναι η ακρόαση. Μας βοηθάει να μάθουμε τις ανάγκες του άλλου, τον τρόπο σκέψης του, τις ανησυχίες και όλα όσα τον προβληματίζουν και για τα οποία πραγματικά ψάχνει να βρει μία λύση.
Αφού αντιληφθούμε τον άλλον, το επόμενο βήμα… δεν έχει να κάνει καθόλου με τον άλλον. Έχει να κάνει με εμάς, μόνο με εμάς. Τα νούμερα, τα στατιστικά, οι αιτιάσεις, όλα όσα μας υποστηρίζουν, έχουν να κάνουν με εμάς, τη δική μας διάθεση, τα δικά μας θέλω και τη δική μας στάση απέναντι σε οποιοδήποτε πρόβλημα. Δεν είναι όμως τα νούμερα η ουσία. Η ουσία είναι αυτό που κρύβεται πίσω από τα νούμερα και δημιουργεί τη δική μας στάση.
Πριν ξεκινήσω το corporate μέρος της ζωή μου, είχα δουλέψει σε αρκετά μπαρ, καφέ και εστιατόρια. Ακόμα και όσο σπούδαζα στην Αγγλία, για σχεδόν 2 χρόνια δούλευα σε ένα μπαρ. Ήταν μεγάλο σχολείο για μένα αυτό το μπαρ, πραγματικό σχολείο. Εκεί έμαθα τη δύναμη που έχουν οι συνήθειες σε έναν άνθρωπο και τη δύναμη να μπορείς να τις διαβάζεις. Να ξεχωρίσεις τον τύπο του καπουτσίνο ή αυτόν που πίνει εσπρέσο με ένα κρουασάν δίπλα.
Ήταν αρκετοί οι πελάτες τους οποίους όταν έβλεπα έξω από το μαγαζί, μέσα από την τζαμαρία του καταστήματος, ξεκινούσα να φτιάχνω τους καφέδες τους (ή τις μπύρες τους) και τα συνοδευτικά τους για να τα βρουν έτοιμα μόλις έρθουν στο πάσο. Πάντα έβλεπα το χαμόγελό τους όταν τους τα πρόσφερα, ακόμα και αν δεν ήταν αυτά που ήθελαν εκείνη την ημέρα και χρειαζόταν να φτιάξω κάτι άλλο. Ήταν το χαμόγελο που αισθάνεται κάποιος όταν υπάρχει μια οικειότητα, όταν τον έχουν προσέξει, όταν μετράει για τον άλλον.
Το αστείο ήταν ότι η manager του μπαρ στην αρχή με μάλωνε που ξόδευα πρώτες ύλες άσκοπα. Για κάποιο λόγο όμως, δεν πτοήθηκα ποτέ και συνέχισα να το κάνω. Τα σχόλια των πελατών ήταν πάντα τόσο καλά για μένα ώστε οι υπεύθυνοι δεν μπορούσαν να μου πουν κάτι όταν γινόταν η αξιολόγησή μου. Μάλιστα, η ίδια η manager αναζητούσε αυτή την προσέγγιση από τους υπόλοιπους εργαζόμενους αργότερα. Αυτό που είχα τότε, σε εκείνη την ηλικία, και πολύ αργότερα το αντιλήφθηκα, δεν ήταν τα νούμερα ή τα στατιστικά που ήξερα. Τα νούμερα και τα στατιστικά ανατροφοδοτούσαν την αυτοπεποίθησή μου και αυτή ήταν που έκανε τους άλλους να θέλουν να έρχονται στο μαγαζί και να τους σερβίρω.
Η αυτοπεποίθηση είναι από τις πιο σημαντικές δεξιότητες που μπορεί να αναπτύξει κάποιος. Δεν είναι ούτε απάθεια, ούτε επιβολή. Η αυτοπεποίθηση είναι η αντίληψη του δικαίου για όλους και η ανάληψη ευθύνης. Είναι στάση ζωής και φυσικά θα είναι μεγάλο μέρος του σεμιναρίου στις 22 Μαΐου.
Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερος κόσμος μου ζητάει tips και σεμινάρια πάνω στην αυτοπεποίθηση. Θα έλεγα ότι είναι από τους πιο παρεξηγημένους όρους, αλλά και από τους πιο σημαντικούς. Η αυτοπεποίθηση είναι στάση, στάση ισορροπίας, μιας στυλάτης δύναμης που όλοι αντιλαμβανόμαστε στους άλλους, τη θαυμάζουμε και την ακολουθούμε. Είναι πραγματικά πολύ αγαπημένο μου θέμα και θα γράψω σίγουρα περισσότερα στα επόμενα posts. Για την ώρα, όμως, είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι για οποιοδήποτε problem solving, για οποιαδήποτε λύση δίνουμε ή προσφέρουμε σε κάποιον πελάτη απαραίτητο συστατικό της σωστής συνταγής είναι η αυτοπεποίθησή μας, η στάση μας, αυτό που θα αντιληφθεί ο άλλος σε εμάς και θα θέλει να ακολουθήσει.
Διάβασε για το πρώτο Βήμα εδώ.