0 Comments
Οι ημερομηνίες στο ημερολόγιο βαδίζουν γοργά προς τη έναρξη της σχολικής χρονιάς. Αναπόφευκτα (σχεδόν) ο Χουζούρης των διακοπών από τα Στρουμφάκια γρήγορα θα αντικατασταθεί από τον Μουρμούρη, που θα κάνει έντονη την παρουσία του στο πρωινό ξύπνημα αλλά και στο φαγητό.
Πόσο σημαντικό είναι το φαγητό στο σχολείο;
Ο χρόνος που περνούν στο σχολείο τα παιδιά είναι περίπου το 1/3 της ημέρας. Που μπορεί να είναι καθισμένα σε μία αίθουσα διδασκαλίας αλλά δεν λείπει η κίνηση και η δραστηριότητα. Παρόλα αυτά όμως οι διατροφικές επιλογές δεν είναι οι καλύτερες δυνατές. Είτε γιατί το πρωινό στο σπίτι είναι ελλιπές (αν όχι ανύπαρκτο) είτε γιατί δεν υπάρχει η δέουσα προσοχή και επιμέλεια στο θέα της διατροφής.
Θα πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι η σχολική κοινότητα είναι ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο το κάθε παιδί δέχεται πολλές και διαφορετικές επιρροές.
Οι διαφοροποιήσεις στη διατροφική συμπεριφορά άλλα και η συνολική του στάση σε σχέση με τη τροφή μπορεί να μην έχουν να κάνουν μόνο με γευστικές προτιμήσεις αλλά και με την εικόνα του σώματος.
Τα 4 +1 βήματα
Όλες οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας αλλά και η λύση του ξεκινάει από την οικογένεια. Αναπόφευκτα λοιπόν το φαγητό στο σχολείο είναι προέκταση του φαγητού της οικογένειας και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται ευκαιριακά ή αποσπασματικά.
Είναι αναγκαίο λοιπόν να ξεκινήσουμε το προγραμματισμό μας όχι με βάση του τι θα φάμε στο σχολείο αλλά του πως θα δημιουργήσουμε σωστές και σταθερές διατροφικές αρχές και συμπεριφορές μέσα στο σπίτι.
Και η αφετηρία είναι από τη μαγική λέξη πρόγραμμα. Γιατί τα παιδιά όταν λειτουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο – πρόγραμμα μπορούν να αποδόσουν καλύτερα αλλά και να αφομοιώσουν πιο εύκολα συνήθεις και συμπεριφορές σε σχέση με το φαγητό. Συνήθεις που δεν σχετίζονται μόνο με το τι τρώμε αλλά και το πως οργανώνουμε το οικογενειακό φαγητό. Από το πλένουμε τα χέρια μας πριν φάμε μέχρι και το ότι μαζεύουμε τα πιάτα μας μετά το φαγητό.
Ειδικότερα για το ζήτημα του προγραμματισμού του φαγητού θα πρέπει να υπάρχει ποικιλία σε γεύσεις και εναλλακτικές λύσεις αλλά και ευελιξία που να ικανοποιεί όλες τις επιθυμίες.
Και αυτό γιατί απαραίτητο συστατικό της επιτυχίας είναι η συμμετοχή των παιδιών όχι μόνο στο προγραμματισμό αλλά και σε διαφορετικά στάδια του οικογενειακού φαγητού. Από την αγορά των τροφίμων όπου το παιδί έρχεται σε επαφή με την τροφή στην αρχική της μορφή μέχρι και το μαγείρεμα όπου αναπτύσσει τις δεξιότητές του. Μην διστάσετε να αφήσετε το παιδί να προετοιμάσει τμήματα ή και ολόκληρο το γεύμα του πχ κάποιο μικρογεύμα στο σχολείο ή το φαγητό μετά την προπόνηση του ή ακόμα και τη σαλάτα για το φαγητό του.
Όλα αυτά βέβαια κάτω από την πίεση του χρόνου μπορεί να ακυρωθούν στη πράξη όμως η οργάνωση θα βοηθήσει σημαντικά.
Μικρά πρακτικά ζητήματα, αποθήκευσης και μεταφοράς των τροφίμων. Τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι. Γιατί με σχεδόν δεδομένη την απασχόληση των δύο γονέων, είναι σημαντικό οι σωστές μερίδες να περιμένουν τα παιδιά στο σπίτι και να μην επαναπαυόμαστε στη κρίση της γιαγιάς.
Πάντα όμως πρέπει να έχουμε κατά νου τη ποικιλία μιας και ο μεγαλύτερος εχθρός αλλά και πρόκληση κάθε οικογένειας είναι η αποφυγή της μονοτονίας.
Ναι τα φρούτα και οι ξηροί καρποί είναι μια καλή και υγιεινή επιλογή αλλά για πόσες μέρες. Προσπαθούμε λοιπόν μέσα από μια σωστή διαχείριση υλικών να εμπλουτίσουμε τις διατροφικές μας επιλογές. Και πραγματικά με λίγη φαντασία υλικά από άλλα γεύματα μπορούμε να δώσουμε ένα άλλο τόνο στο φαγητό στο σχολείο.
Η ομελέτα που περίσσεψε μπορεί να μπει στο τοστ, όπως και το μπιφτέκι, τα μακαρόνια μπορούν να γίνουν μακαρονόπιτα αλλά και τα φρούτα που πολλές φορές ξεμένουν στη φρουτιέρα μπορούν να γίνουν σπιτική μαρμελάδα ή να εμπλουτίσουν ένα κέικ ολικής άλεσης χωρίς ζάχαρη ή να δυναμώσουν γευστικά κάποια σπιτική μπάρα.
Μα πάνω από όλα το καλό παράδειγμα
Τα πάντα ξεκινάνε από το σπίτι, από την οικογένεια. Και τα προβλήματα και οι λύσεις.
Μια οικογένεια (εκ των πραγμάτων) περνάει λίγο χρόνο στο τραπέζι για φαγητό. Έτσι, είναι πολύ λογικό να υπάρχουν λίγες δυνατότητες για να αποκτήσουν τα παιδιά καλές παραστάσεις. Αυτό όμως κάνει ακόμα πιο πολύτιμο το λιγοστό κοινό χρόνο στο τραπέζι. Που δυστυχώς όμως σπαταλιέται μπροστά σε μια οθόνη κινητού / tablet / τηλεόρασης και όλο και λιγότερο σε ένα τραπέζι φαγητού.
Δίνουμε πρώτοι το καλό παράδειγμα καταναλώνοντας μαζί με τα παιδιά τα φρούτα μας και προσπαθούμε εμείς οι ίδιοι πρώτοι να δώσουμε το καλό πρότυπο σωστής διατροφικής συμπεριφοράς στο τραπέζι.
Εκεί που θα κάτσουμε να φάμε το φαγητό μας και δεν θα λύσουμε τις διαφορές μας ούτε θα ξεκινήσουμε συζητήσεις που θα φέρουν την ένταση. Προσπαθούμε ήρεμα και μεθοδικά να περάσουμε απλά μηνύματα στα παιδιά, αργό μάσημα, πολύχρωμο πιάτο, χαλαρό περιβάλλον, συμμετοχή στο φαγητό.
Βάλτε απλούς καθημερινούς κανόνες που θα επιτρέψουν στα παιδιά να αποκτήσουν στέρεες διατροφικές συνήθειες. Που όμως θα υλοποιούνται από όλους και σε καμία περίπτωση δεν θα είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης ή επιλεκτικής εφαρμογής.
- Συμμετέχουμε όλοι στο προγραμματισμό του φαγητού
- Τρώμε ΠΑΝΤΑ στο τραπέζι μαζί με τους άλλους
- Όσο τρώμε δεν υπάρχει συσκευή με οθόνη στο τραπέζι
- Δεν σηκωνόμαστε από το τραπέζι πριν τελειώσει το γεύμα
- Κάθε μέρα τρώμε πρωινό
- Τρώμε 3 διαφορετικά φρούτα την ημέρα
- Ξεκινάμε το φαγητό μας πάντα με(τη μισή) σαλάτα
- Δεν ξεχνάμε το νερό σε όλη τη διάρκεια της μέρα
- Αποφεύγουμε τα τυποποιημένα τρόφιμα και ειδικότερα αυτά που είναι πλούσια σε ζάχαρη
- Ασχολούμαστε με το τι τρώμε και όχι με την εικόνα μας στο καθρέφτη
Ειδικότερα στο σχολείο
Δυστυχώς το φαγητό στο σχολείο αντιμετωπίζεται σαν πρόχειρο φαγητό. Η τάση είναι να κυριαρχούν τα τυποποιημένα τρόφιμα και ατυχώς πολλές φορές το σχολικό κυλικείο δεν προσφέρει τις καλύτερες εναλλακτικές λύσεις. Βασικός αντίπαλος η λογική της εύκολης λύσης. Και όχι απαραίτητα γιατί δεν υπάρχει χρόνος αλλά γιατί έχει παγιωθεί η λανθασμένη αντίληψη ότι θέλει χρόνο η προετοιμασία του. Όταν όμως υπάρχει προγραμματισμός τότε όλα είναι εύκολα.
